ابن‌داود ابوالحسن محمد بن احمد قمی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِبْنِ
داوودِ قُمی، ابوالحسن محمد بن احمد بن
داوود (
ذیحجه ۳۶۸/ژوئیه ۹۷۹)،
محدث و فقیه
شیعی بود.
در خاندانی اهل
علم زاده شد، پدرش احمد بن
داوود محدثی کثیرالحدیث بود که نجاشی
او را
توثیق کرده است. مادرش خواهر محدث موثق سلامة بن محمد اَرزَنی بود که پس از
ازدواج با احمد بن
داوود همراه او به
قم رفت و محمد در آن‌جا به دنیا آمد. ابن
داوود چندی پیش از ۳۳۳ق/۹۴۵م رهسپار
بغداد شد و در آن‌جا اقامت گزید و به
تدریس حدیث پرداخت.
از گفته نجاشی
که او را شیخ و عالم
شیعه بین
قمیان در
زمان خود معرفی کرده، مرتبه علمی او دانسته می‌شود. همو از ابن‌غضایری نقل کرده که وی کسی را حافظ‌تر و فقیه‌تر و آشناتر به حدیث از ابن
داوود ندیده است.
ابن
داوود بجز
پدر و دایی‌اش سلامة بن محمد از افراد بسیاری از جمله محمد بن حسن بن احمد بن ولید
قمی،
محمد بن یعقوب (کلینی)، ابن‌عقده و پدر
شیخ صدوق روایت کرده است
علاوه بر پسرش احمد
کسانی چون
شیخ مفید ، ابن‌غضایری، ابن‌عبدون، ابوغالب زراری و ابن‌نوح نیز از او روایت کرده‌اند.
همچنین وی در ۳۶۰ ق به محمد بن عبدالله بن عبدالرحمان بن سمیع اجازه
روایت داده است.
ابن
داوود در بطحیه درگذشت و همان‌جا نیز
دفن گردید. استخوان‌های وی سپس به
بغداد منتقل و در مقابرِ قریش دفن شد
از تألیفات متعدد او تنها یک نسخه خطی از کتاب المزار باقی مانده است
که احتمالاً همان کتاب الزیارات و الفضائل است که ابن‌طاووس (علی) در اقبال
از آن نقل کرده است.
آثار منسوب به ابن
داوود به گزارش نجاشی
عبارتند از:
۱. کتاب البیان عن حقیقة الصیام.
۲. کتاب الحدیثین المختلفین.
۳. کتاب الذخائر.
۴. کتاب الرد علی ابن‌قُولَوی فی الصیام.
۵. کتاب الرد علی المظهر الرخصة فی المسکر.
۶. کتاب الرسالة فی عمل السلطان.
۷. کتاب السبحه (یا کتاب الشیخه).
۸. کتاب صلوات الفرج وادعیت‌ها.
۹. کتاب العلل.
۱۰. کتاب فی عمل شهر رمضان.
۱۱. کتاب الممدوحین و المذمومین.
لازم به ذکر است که کتاب الرد علی ابن‌قولویه فی الصیام در ردّ نظر ابن‌قولویه فقیه معاصر ابن
داوود مبنی بر عدم نقصان
ماه رمضان نوشته شده بوده
و ابن‌قولویه نیز متقابلاً در دفاع از نظر خود کتاب الرد علی ابن
داوود فی عدد شهر رمضان را نوشته است.
(۱) آستان قدس، فهرست.
(۲) ابن‌طاووس، عبدالکریم، فرحة الغری، نجف، ۱۳۶۸ق/ ۱۹۴۹م.
(۳) ابن‌طاووس، علی، اقبال الاعمال، تهران، ۱۳۹۰ق.
(۴) ابن‌غصائری، حسین، «تکمله رساله ابن‌غالب الزراری فی آل اعین»، همراه کتاب رساله فی آل اعین.
(۵) خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، نجف، ۱۳۹۸ق.
(۶) زراری، ابوغالب، رساله فی آل اعین، به کوشش محمدعلی ابطحی اصفهانی، اصفهان، ۱۳۹۹ق.
(۷) طوسی، محمد، تهذیب الاحکام، به کوشش حسن موسوی خرسان، بیروت، ۱۴۰۱ق/۱۹۸۱م.
(۸) طوسی، محمد، الرجال، نجف، ۱۳۸۰ق/۱۹۶۱م.
(۹) طوسی، محمد، فهرست، به کوشش محمد صادق بحرالعلوم، نجف، المکتبة المرتضویه.
(۱۰) قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، به کوشش علامه اصفهانی، اصفهان، ۱۳۸۷ق.
(۱۱) نجاشی، احمد، رجال، قم، ۱۰۴۷ق؛
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن‌داود قمی»، ج۳، ص۱۱۹۰.
