• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

إعْتِلُوه (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: اعْتِلوهُ (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: عتل (مفردات‌قرآن)، عُتُلّ (لغات‌قرآن).


اعْتِلُوه: (خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ)
[۱] دخان/سوره۴۴، آیه۴۷.    

«اعْتِلُوه» از ماده‌ «عَتل» (به وزن قتل)، به‌ معنای گرفتن و کشیدن و پرتاب کردن است؛
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۴۶.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۱۹.    
کاری که ماموران با مجرمان سرکشی که در برابر هیچ قانونی سر تسلیم فرود نمی‌آورند، انجام می‌دهند.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۱، ص۲۱۸.    



(خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاء الْجَحِيمِ)
[۵] دخان/سوره۴۴، آیه۴۷.    
(آنگاه به ماموران دوزخ خطاب می‌شود: او را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید).
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۹۸.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه «اعتلوا» جمع امر حاضر از مصدر عتل است، که به معنای کشیدن به عنف و به زور است، و سواء الجحیم به معنای وسط دوزخ است. و خطاب بگیرید او را به ملائکه‌ای است که موکل بر آتشند. و معنای آیه این است که: ما به ملائکه می‌گوییم این گنه‌پیشه را بگیرید، و به عنف به سوی وسط دوزخ بکشید، تا آتش از همه جهات بر او احاطه یابد. هم چنان که در جای دیگر فرموده: (وَ اِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْکافِرِینَ)
[۷] توبه/سوره۹، آیه۴۹.    
«و به درستی جهنم محیط است به کفار».
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۲۲۶.    
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۴۸.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۳۱۹.    
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۰۲.    
)

۱. ↑ دخان/سوره۴۴، آیه۴۷.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۴۶.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۱۹.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۱، ص۲۱۸.    
۵. ↑ دخان/سوره۴۴، آیه۴۷.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۹۸.    
۷. ↑ توبه/سوره۹، آیه۴۹.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۲۲۶.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۴۸.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۳۱۹.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۰۲.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «إعْتِلُوه»، ص۵۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره دخان | لغات قرآن
جعبه ابزار