أَمّ (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَمّ (به فتح الف) یکی از مفردات
نهج البلاغه، به معنای قصد میباشد که
حضرت علی (علیهالسلام) در بیانی برابر دانستن حقوق را با این واژه ملامت نمودهاند.
أَمّ (بفتح اوّل) به معنای قصد آمده است. «ام الشیء اما: قصده.»
آن حضرت برابری حقوق را ملامت کرده و فرمودهاند: «و الله لا اطور به ما سمر سمیر و ما امّ نجم فی السّماء نجما، لو کان المال لی لسوّیت بینهم فکیف و انّما المال مال الله؛
بهخدا قسم به
تبعیض نزدیک نمیشوم تا روزگار میرود و تا ستارهای در آسمان، ستارهای را قصد و تعقیب میکند.»
ائتمام به معنی قصد آمده است.
چنانکه امیرالمومنین (علیهالسلام) درباره
قرآن فرموده است: «و سلما لمن دخله و هدی لمن ائتّم به؛
قرآن سالم است برای کسی که داخل دیار آن شود و هدایت است برای آنکه او را قصد نماید.»
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ام»، ص۷۵.