أَمام‌ (مفردات‌قرآن)

أَمام‌ (به فتح الف) از واژگان قرآن کریم به معنای جلو است.
این کلمه فقط یک‌بار در قرآن مجید آمده است.

أَمام‌ به معنای جلو است.

به موردی از أَمام‌ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(بَلْ یُرِیدُ الْاِنْسانُ لِیَفْجُرَ اَمامَهُ‌)
«بلکه انسان می‌خواهد در آینده (نیز) بد کاری کند.»
ظاهر معنی آیه این است که گفته شد.

این کلمه فقط یک‌بار در قرآن کریم آمده است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۲۰.
۲.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۵.
۳.	↑ قیامت/سوره۷۵، آیه۵.
۴.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۶۵.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۰۴.
۶.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۰۰.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۹۷.
۸.	↑ قیامت/سوره۷۵، آیه۵.