أَلْف (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَلْف (به فتح الف و سکون لام) از
واژگان قرآن کریم به معنای هزار است.
جمع آن
اُلوف و
آلاف است.
مشتقات
أَلْف که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
کَاَلْفِ (به فتح کاف، الف و سکون لام) به معنای هزار؛
اُلُوفٌ (به ضم الف و لام) به معنای هزاران؛
آلافٍ (به فتح الف) به معنای هزاران است.
أَلْف (بر وزن عقل) از اسماء عدد است.
جمع آن در
قرآن کریم الوف و آلاف به کار رفته است.
به مواردی
أَلْف از که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ اِنَّ یَوْماً عِنْدَ رَبِّکَ کَاَلْفِ سَنَةٍ) «یک روز نزد
پروردگار مانند هزار سال است.»
(خَرَجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَ هُمْ اُلُوفٌ) (آيا نديدى گروهى از
بنی‌اسرائیل را كه از ترس مرگ، از خانه‌هاى خود فرار كردند و آنان هزاران نفر بودند»)
(یُمِدَّکُمْ رَبُّکُمْ بِثَلاثَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِکَةِ) («آيا كافى نيست كه
پروردگارتان، شما را به سه هزار نفر از فرشتگان، كه از
آسمان فرود مى‌آيند، يارى كند؟!»)
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «الف»، ج۱، ص۹۴.
