أَفْن (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)
أَفْن
(به فتح الف و سکون فاء) یکی از مفردات
نهج البلاغه
، به معنای ضعف و نقص آمده است.
در بیان
حضرت علی (علیهالسلام)
یکبار خطاب به
امام مجتبی (علیهالسلام)
صادر شده است.
فهرست مندرجات
۱ - مفهومشناسی
۲ - کاربردها
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - مفهومشناسی
[
ویرایش
]
کلمهی أَفْن، به معنای ضعف و نقص میباشد. «افن الرجل: ضعف رایه.»
[۱]
ابن منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۱۹، بیروت، دارصادر، چ سوم، ۱۴۱۴.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
این لفظ، فقط یکبار در «نهج البلاغه» آمده است. آن حضرت (علیهالسلام) خطاب به فرزندش امام مجتبی (صلواتاللّهعلیه) میفرماید:
«ایاک و مشاورة النّساء فان رایهنّ الی افن و عزمهن الی وهن؛
[۲]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۰۵، نامه۳۱.
از
مشورت
با زنان به پرهیز که رایشان به طرف ضعف و عزمشان به سستی است.» نظر به اکثریت است لکن استثناءهایی نیز دارد.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
ابن منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۱۹، بیروت، دارصادر، چ سوم، ۱۴۱۴.
۲.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۰۵، نامه۳۱.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «افن»، ص۵۵.
ردههای این صفحه :
مشورت
|
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری