أَفَمَنْ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«
أَفَمَنْ» از
واژگان قرآن کریم است. این واژه، ترکیب سه واژه
«أ» و
«فاء» و
«مَنْ» است.
«أَ»: الفی که به اول کلام داخل می‌شود، یا برای استخبار است، و یا برای مغلوب کردن مخاطب و یا برای نفی و این همزه چون بر نفی داخل شود افاده اثبات می‌کند و بالعکس.
«فاء»: اهل لغت درباره آن معانى متعدّد گفته‌اند، از جمله: ۱- ترتيب، خواه ذكرى باشد يا معنوى؛ ۲- سبب.
«مَنْ»: در معانی مختلفی آمده است. برخی از کاربردهای مَن در قرآن کریم عبارتند از: شرطیه، استفهام و اسم موصول.
