أَصْحٰابَ السَّبْتِ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَصْحٰابَ السَّبْتِ:(كَما لَعَنّا أَصْحابَ السَّبْتِ) «أَصْحٰابَ السَّبْتِ» سَبْت (فتح سین و سکون باء) از
واژگان قرآن کریم به معنای
قطع و
بریدن است.
اصحاب سَبْت قومى از يهود بودند که به عذاب خداوند گرفتار گشتند.
اصحاب سبت جمعى از
یهود بودند كه در روز
شنبه كه موظف به تعطيل
کسب و كار بودند بر خلاف فرمان
پیامبر خود به ماهى‌گيرى پرداختند و طغيان را به حد نهايت رساندند و به مجازات دردناكى گرفتار شدند.
به موردی از کاربرد «أَصْحٰابَ السَّبْتِ» در قرآن، اشاره می‌شود:
(يا أَيُّها الَّذينَ أوتواْ الْكِتابَ آمِنواْ بما نَزَّلْنا مُصَدِّقًا لِّما مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجوهًا فَنَرُدَّها عَلَى أَدْبارِها أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَما لَعَنّا أَصْحابَ السَّبْتِ وَ كانَ أَمْرُ اللّهِ مَفْعولًا) «اى كسانى‌كه
کتاب آسمانى به شما داده شده! به آن‌چه بر پيامبر خود نازل كرديم- و هماهنگ با نشانه‌هايى است كه با شماست-
ایمان بياوريد، پيش از آن‌كه صورت انسانى گروهى را محو كنيم، سپس‌به پشت‌سر بازگردانيم، يا آن‌ها را از
رحمت خود دور سازيم، همان‌گونه كه «اصحاب سبت» (گروهى از تبه‌كاران
بنی‌اسرائیل) را از رحمت خود دور ساختيم؛ و فرمان خدا، در هر حال انجام شدنى است.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند: منظور از اصحاب سبت قومى از يهود است كه در روز شنبه از دستور الهى تجاوز مى‌كردند، و خداى تعالى لعنتشان نموده، در نتيجه به صورت حيواناتى مسخشان كرد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «اصحاب السبت»، ج۲، ص ۲۹۴.
