• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَسَلَةُ اللِّسان (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





أَسَلَةُ اللِّسان یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای طرف و نوک زبان است.
در بیان حضرت امیر (علیه‌السلام)، یکی از ویژگی‌های فرشتگان با همین واژه بیان شده‌ است.
فقط یک مورد از این مادّه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.



أَسَلَةُ اللِّسان به معنی طرف زبان، و نوک آن می‌باشد و جمع آن «اسلات» است.


موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - أَسَلاتُ - خطبه ۹۰ (وصف ملائکه)

امام علی (علیه‌السلام) در وصف ملائکه فرموده‌اند:
«وَ لَمْ تَجِفَّ لِطولِ الْمُناجاةِ أَسَلاتُ أَلْسِنَتِهمْ.»
«در اثر طول مناجات، طرف (نوک) زبان‌هایشان خشک نشده، (تا از مناجات باز بمانند).»


(خطبه اشباح) این کلمه فقط یک بار از زبان امام (علیه‌السلام) نورافشانی کرده است.


۱. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۱۶۵.    
۲. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۱۱۰.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۹۳، خطبه ۹۰.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۱۷۱، خطبه ۸۹.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۰، خطبه ۹۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۸۷.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۴۱.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۵۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۱۱۹.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۳۹۲.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۴۲۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اسلة اللسان»، ص۵۱.    






جعبه ابزار