آیات صفت فوقیت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیات بیانگر برتری
خدا را آیات صفت فوقیت گویند.
آیات بازگوکننده برتری مقامی و معنوی
خداوند سبحان را "آیات صفت فوقیت" می‌نامند.
واژه "فوق" ۳۲ بار در
قرآن آمده است که از این تعداد چهار بار و در چهار
آیه وصف "فوقیت" به خداوند نسبت داده شده است؛
۱.
آیه ۱۸
سوره انعام: (وهو القاهر فوق عباده وهو الحکیم الخبیر)
؛ "و اوست که بر بندگان خویش چیره است و اوست
حکیم آگاه".
۲.
آیه ۶۱ سوره انعام: (وهو القاهر فوق عباده ویرسل علیکم حفظة)
؛ "و اوست که بر بندگانش
قاهر (و غالب) است و نگهبانانی بر شما می‌فرستد".
۳.
آیه ۵۰
سوره نحل: (یخافون ربهم من فوقهم ویفعلون ما یؤمرون)
؛ "از پروردگارشان که
حاکم بر آنهاست می‌ترسند و آنچه را مامورند
انجام می‌دهند".
۴.
آیه ۱۰
سوره فتح: (ید الله فوق ایدیهم)
؛ "
دست خدا بالای دستهای آنان است ".
منظور از فوقیت خداوند در این آیات،
علو و بالا بودن حسی و مکانی نیست؛ زیرا علو مکانی، از اوصاف اجسام، و خداوند سبحان از آن
منزه است؛ بلکه مراد، علو و برتری مقامی و معنوی و احاطه علمی خداوند بر بندگان و
قهر و
تسلط و استیلای او بر انسان‌ها است؛ از این رو،
تمسک به این آیات برای جسمیت خداوند و علو مکانی،
مردود است.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیات صفت فوقیت».
