[ویرایش] مقصود از غیب، امور پنهان از حس بشر و خارج از قلمرو ابزار و آگاهی‌های عادی او است؛ مثلا: هنگامی که آفتاب از دیدگان انسان پنهان می‌شود، می‌گویند: "غابت الشمس؛ آفتاب پنهان گردید".
اکتشاف‌های علمی بشر؛ به طور مثال، قانون جاذبه و دافعه، قانون گریز از مرکز، منظومات شمسی و… از اقسام مغیبات بودند که بعدها کشف شدند؛ لذا اگر در قرآن یا سخنان معصومان علیهم‌السّلام از این گونه امور باشد، همگی یک نوع اخبار از غیب است.
حوادث غیبی که در گذشته رخ داده است یا در آینده رخ خواهد داد. اگر کسی بدون شنیدن از کسی بدون آگاهی از طریق کتاب و دیگر وسایل ارتباط جمعی، به طور یقینی از وجود حوادث آینده و حوادث غیبی گذشته خبر دهد، این خبر از غیب و از امور غیبی خواهد بود.
بنابراین، گزارش‌های قرآن درباره امت‌های پیشین به وسیله پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم که نه درس خوانده و نه این مطالب را از فردی شنیده، و همچنین اخبار قرآن از آینده (مانند اخبار از شکست فارس در آینده نزدیک از روم ) خبر از غیب و از امور غیبی است.
