آب و کشاورزی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از فواید
آب که در
آیات قرآن به آن اشاره شده، کشاورزی است.
نقش آب در
رويش سبزه‌زارها:
۱. «وَهُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا ...؛
او كسي است كه از آسمان آبي نازل كرد و بوسيله آن
گياهان گوناگون رويانيديم، از آن ساقه ها و شاخه هاي سبز خارج ساختيم و از آنها دانه هاي متراكم...»
۲. «... كَمَاء أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاء فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَالأَنْعَامُ حَتَّىَ إِذَا أَخَذَتِ الأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَازَّيَّنَتْ ...؛
... همانند آبي است كه از آسمان نازل كرده ايم كه بر اثر آن
گياهان گوناگون كه مردم و
چهارپایان از آن مي‌خورند، مي‌رويد، تا زماني كه روي زمين زيبائي خود را (از آن) گرفته و تزيين مي‌گردد ... »
۳. «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً ...؛
آيا نديدي خداوند از آسمان آبي فرستاد و زمين (بر اثر آن) سر سبز و خرم مي‌گردد؟...»
۴. «أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا • فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا • وَعِنَبًا وَقَضْبًا؛
ما آب فراواني از آسمان فروريختيم! و در آن دانه هاي فراواني رويانديم.و انگور و سبزي بسيار.»«قضب» در لغت به معناى سبزى است.
نقش آب در
رويش و رشد
گیاهان متنوّع:
۱. «وَهُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ ...؛
او كسي است كه از آسمان آبي نازل كرد و بوسيله آن
گياهان گوناگون رويانيديم....»
۲. «... كَمَاء أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاء فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الأَرْضِ ...؛
... همانند آبي است كه از آسمان نازل كرده ايم كه بر اثر آن
گياهان گوناگون میروید... »
۳. «... كَمَاء أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ ...؛
زندگي دنيا را براي آنها به آبي تشبيه كن كه از آسمان فرو ميفرستيم، و به وسيله آن
گياهان زمين، سرسبز و درهم فرو مي‌روند....»
۴. «... وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّن نَّبَاتٍ شَتَّى؛
... و از آسمان آبي فرستاد كه به وسيله آن انواع گوناگون
گياهان مختلف را (از خاك تيره) برآورديم. »
۵. «... وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ؛
... زمين را (در فصل زمستان) خشك و مرده مي‌بيني، اما هنگامي كه باران را بر آن فرو ميفرستيم به حركت در مي‌آيد و نمو مي‌كند، و انواع
گياهان زيبا را مي‌روياند. »
۶. «... وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ؛
... و از آسمان آبي نازل كرديم، و به وسيله آن در روي زمين انواع گوناگوني از جفتهاي
گياهان پر ارزش رويانديم.»
۷. «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَلَكَهُ يَنَابِيعَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ...؛
آيا نديدي كه خداوند از آسمان آبي فرستاد، و آن را به صورت چشمه هائي در زمين وارد نمود سپس با آن زراعتي را خارج مي‌سازد كه الوان مختلف دارد...»
۸. «وَمِنْ آيَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ ...؛
از آيات او اين است كه زمين را خشك و خاضع مي‌بيني، اما هنگامي كه آب بر آن ميفرستيم به جنبش در مي‌آيد و نمو مي‌كند... »
۹. «وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ؛
و از آسمان آبي پر بركت فرستاديم و به وسيله آن باغها و دانه هائي را كه درو مي‌كنند رويانديم.»
۱۰.«... كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ...؛
... همانند باراني كه محصولش كشاورزان را در شگفتي فرو مي‌برد ...»
۱۱. «وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا • لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا؛
و از ابرهاي باران زا آبي فراوان نازل كرديم. تا به وسيله آن دانه و
گياه بسيار برويانيم.»
۱۲. «أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا • فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا • وَفَاكِهَةً وَأَبًّا؛
ما آب فراواني از آسمان فروريختيم! و در آن دانه هاي فراواني رويانديم. و ميوه و چراگاه.»
نقش آب در پيدايش
باغها:
۱. «... كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِن لَّمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ ...؛
... همچون باغي است كه در نقطه بلندي باشد، و بارانهاي درشت به آن برسد، (و از هواي آزاد و نور آفتاب، به حد كافي بهره گيرد،) و ميوه خود را دو چندان دهد (كه هميشه شاداب و با طراوت است)...»
۲. «وَهُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ...؛
او كسي است كه از آسمان آبي نازل كرد و بوسيله آن
گياهان گوناگون رويانيديم، از آن ساقه ها و شاخه هاي سبز خارج ساختيم و از آنها دانه هاي متراكم، و از شكوفه نخل خوشه ها با رشته هاي باريك بيرون فرستاديم و باغها از انواع انگور و زيتون و انار شبيه به يكديگر و بيشباهت....»
۳. «وَفِي الأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِّنْ أَعْنَابٍ وَزَرْعٌ وَنَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَغَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَى بِمَاء وَاحِدٍ ...؛
و در روي زمين قطعاتي در كنار هم قرار دارد كه با هم متفاوتند و باغهائي از انگور، و زراعت، و نخلها، كه گاهي بر يك پايه مي‌رويند و گاهي بر دو پايه، همه آنها از يك آب سيراب مي‌شوند...»
۴. «وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ ... • فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ ...؛
و از آسمان آبي به اندازه معين نازل كرديم و آن را در زمين (در مخازن مخصوصي) ساكن نموديم ... سپس به وسيله آن باغهائي از درخت نخل و انگور براي شما ايجاد كرديم، باغهائي كه در آن ميوه هاي بسيار است...»
۵. «... وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ السَّمَاءِ مَاء فَأَنبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَّا كَانَ لَكُمْ أَن تُنبِتُوا شَجَرَهَا ...؛
... و براي شما از آسمان آبي فرستاد كه با آن باغهائي زيبا و سرور انگيز رويانديم، و شما قدرت نداشتيد درختان آنرا برويانيد...»
۶. «وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ؛
و از آسمان آبي پر بركت فرستاديم و به وسيله آن باغها و دانه هائي را كه درو مي‌كنند رويانديم.»
۷. «وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا • وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا؛
و از ابرهاي باران زا آبي فراوان نازل كرديم. تا به وسيله آن باغهايي پر درخت برویانیم.»
۸. «أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا • ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا • فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا • وَحَدَائِقَ غُلْبًا؛
ما آب فراواني از آسمان فروريختيم!سپس زمين را از هم شكافتيم.و در آن دانه هاي فراواني رويانديم. و باغهايي پر
درخت.»
نقش آب در پيدايش
حبوبات:
۱. «وَهُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا ...؛
او كسي است كه از آسمان آبي نازل كرد و بوسيله آن
گياهان گوناگون رويانيديم، از آن ساقه ها و شاخه هاي سبز خارج ساختيم و از آنها دانه هاي متراكم....»
۲. «وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ؛
و از آسمان آبي پر بركت فرستاديم و به وسيله آن باغها و دانه هائي را كه درو مي‌كنند رويانديم.»
۳. «وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا • لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا؛
و از ابرهاي باران زا آبي فراوان نازل كرديم. تا به وسيله آن دانه و
گياه بسيار برويانيم.»
۴. «أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا • فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا؛
ما آب فراواني از آسمان فروريختيم! و در آن دانه هاي فراواني رويانديم.»
نقش آب در پيدايش دانه‌هاى
روغنی:
۱. «وَهُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا ... وَالزَّيْتُونَ ... انظُرُواْ إِلِى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْعِهِ ...؛
او كسي است كه از آسمان آبي نازل كرد و بوسيله آن
گياهان گوناگون رويانيديم، از آن ساقه ها و شاخه هاي سبز خارج ساختيم و از آنها دانه هاي متراكم، و از شكوفه نخل خوشه ها با رشته هاي باريك بيرون فرستاديم و باغها از انواع انگور و زيتون و انار شبيه به يكديگر و بيشباهت هنگامي كه ميوه مي‌كند به ميوه آن و طرز رسيدنش بنگريد كه در آن نشانه هائي براي افراد با ايمان »
۲. «وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً ... • وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طُورِ سَيْنَاء تَنبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْآكِلِينَ؛
و از آسمان آبي به اندازه معين نازل كرديم ... و نيز درختي كه از طور سينا مي‌رويد و از آن روغن و «نان خورش» براي خورندگان فراهم مي‌گردد.»
۳. «أنّا صببنا الماء صبّا• ثمّ شققنا الأرض شقّا• فأنبتنا فيها حبّا• و زيتونا و نخلا؛
ما آب فراواني از آسمان فروريختيم!سپس زمين را از هم شكافتيم.و در آن دانه هاي فراواني رويانديم. و زيتون و نخل فراوان.»
نقش آب در پيدايش
کشتزارها:
۱. «وَفِي الأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِّنْ أَعْنَابٍ وَزَرْعٌ وَنَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَغَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَى بِمَاء وَاحِدٍ ...؛
و در روي زمين قطعاتي در كنار هم قرار دارد كه با هم متفاوتند و باغهائي از انگور، و زراعت، و نخلها، كه گاهي بر يك پايه مي‌رويند و گاهي بر دو پايه، همه آنها از يك آب سيراب مي‌شوند...»
۲. «هُوَ الَّذِي أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لَّكُم ... • يُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالأَعْنَابَ وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ ...؛
او كسي است كه از آسمان آبي فرستاد...خداوند با آن (آب باران) براي شما زراعت و
زیتون و
نخل و
انگور مي‌روياند، و از همه ميوه ها...»
۳. «أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاء إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا ...؛
آيا نديدند كه ما آب را به سوي زمينهاي خشك مي‌رانيم، و به وسيله آن زراعتهائي مي‌رويانيم...»
۴. «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَلَكَهُ يَنَابِيعَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ...؛
آيا نديدي كه خداوند از آسمان آبي فرستاد، و آن را به صورت چشمه هائي در زمين وارد نمود سپس با آن زراعتي را خارج مي‌سازد كه الوان مختلف دارد ...»
۵. «... كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ...؛
... همانند باراني كه محصولش كشاورزان را در شگفتي فرو مي‌برد ...»
نقش آب در
رويش درختان:
۱. «وَهُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ ... وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ ...؛
او كسي است كه از آسمان آبي نازل كرد و بوسيله آن
گياهان گوناگون رويانيديم، از آن ساقه ها و شاخه هاي سبز خارج ساختيم و از آنها دانه هاي متراكم، و از شكوفه نخل خوشه ها با رشته هاي باريك بيرون فرستاديم و باغها از انواع انگور و زيتون و انار شبيه به يكديگر و بيشباهت هنگامي كه ميوه مي‌كند به ميوه آن و طرز رسيدنش بنگريد كه در آن نشانه هائي براي افراد با ايمان »
۲. «وَفِي الأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِّنْ أَعْنَابٍ وَزَرْعٌ وَنَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَغَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَى بِمَاء وَاحِدٍ ...؛
و در روي زمين قطعاتي در كنار هم قرار دارد كه با هم متفاوتند و باغهائي از انگور، و زراعت، و نخلها، كه گاهي بر يك پايه مي‌رويند و گاهي بر دو پايه، همه آنها از يك آب سيراب مي‌شوند...»
۳. «هُوَ الَّذِي أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لَّكُم ... • يُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالأَعْنَابَ وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ ...؛
او كسي است كه از آسمان آبي فرستاد ...خداوند با آن (آب باران) براي شما زراعت و زيتون و نخل و انگور مي‌روياند، و از همه ميوه ها...»
۴. «و أنزلنا من السّماء ماء ...• فأنشأنا لكم به جنت من نخيل وأعنب ...• و شجرة تخرج من طور سيناء تنبت بالدهن و صبغ للأكلين؛
و از آسمان آبي به اندازه معين نازل كرديم...سپس به وسيله آن باغهائي از درخت نخل و انگور براي شما ايجاد كرديم، ...و نيز درختي كه از طور سينا مي‌رويد و از آن روغن و «نان خورش» براي خورندگان فراهم مي‌گردد.»
۵. «... وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ السَّمَاءِ مَاء فَأَنبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَّا كَانَ لَكُمْ أَن تُنبِتُوا شَجَرَهَا ...؛
... و براي شما از آسمان آبي فرستاد كه با آن باغهائي زيبا و سرور انگيز رويانديم، و شما قدرت نداشتيد درختان آنرا برويانيد....»
۶. «أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا • فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا • وَعِنَبًا وَقَضْبًا • وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا؛
ما آب فراواني از آسمان فروريختيم!و در آن دانه هاي فراواني رويانديم.و انگور و سبزي بسيار،و زيتون و نخل فراوان.»
نقش آب در پيدايش
میوه‌های گوناگون:
۱. «... وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ ...؛
...و از آسمان آبي فرو فرستاد، و بوسيله آن ميوه ها را پرورش داد، ....»
۲. «وَهُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ انظُرُواْ إِلِى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْعِهِ ...؛
او كسي است كه از آسمان آبي نازل كرد و بوسيله آن
گياهان گوناگون رويانيديم، از آن ساقه ها و شاخه هاي سبز خارج ساختيم و از آنها دانه هاي متراكم، و از شكوفه نخل خوشه ها با رشته هاي باريك بيرون فرستاديم و باغها از انواع
انگور و
زیتون و
انار شبيه به يكديگر و بيشباهت هنگامي كه ميوه مي‌كند به ميوه آن و طرز رسيدنش بنگريد....»
۳. «وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ ...؛
او كسي است كه بادها را پيشاپيش (باران) رحمتش ميفرستد تا زماني كه ابرهاي سنگين بار را (بر دوش خود) حمل كنند در اين هنگام آنها را به سوي سرزمينهاي مرده ميفرستيم و به وسيله آن آب (حياتبخش) نازل ميكنيم و با آن از هر گونه ميوهاي (از خاك تيره) بيرون مي‌آوريم... »
۴. « يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَلِكَ سَبْعٌ شِدَادٌ يَأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلاَّ قَلِيلًا مِّمَّا تُحْصِنُونَ؛
سپس سالي فرا مي‌رسد كه باران فراوان نصيب مردم مي‌شود و در آن سال مردم عصير (ميوه ها و دانه هاي روغني) مي‌گيرند. »
۵. «وَفِي الأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِّنْ أَعْنَابٍ وَزَرْعٌ وَنَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَغَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَى بِمَاء وَاحِدٍ ...؛
و در روي زمين قطعاتي در كنار هم قرار دارد كه با هم متفاوتند و باغهائي از انگور، و زراعت، و نخلها، كه گاهي بر يك پايه مي‌رويند و گاهي بر دو پايه، همه آنها از يك آب سيراب مي‌شوند ...»
۶. «... وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ ...؛
... و از آسمان آبي نازل كرده و با آن ميوه ها (ي مختلف) را خارج ساخت ...»
۷. «هُوَ الَّذِي أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لَّكُم ... • يُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالأَعْنَابَ وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ ...؛
او كسي است كه از آسمان آبي فرستاد ... خداوند با آن (آب باران) براي شما زراعت و زيتون و نخل و انگور مي‌روياند، و از همه ميوه ها...»
۸. «وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً ... • فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ ...؛
و از آسمان آبي به اندازه معين نازل كرديم ... سپس به وسيله آن باغهائي از درخت نخل و انگور براي شما ايجاد كرديم، باغهائي كه در آن ميوه هاي بسيار است... »
۹. «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ ثَمَرَاتٍ مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهَا ...؛
آيا نديدي خداوند از آسمان آبي فرو فرستاد كه به وسيله آن ميوه هائي (از زمين) خارج ساختيم با الوان گوناگون...»
۱۰. «وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ • وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ؛
و از آسمان آبي پر بركت فرستاديم و به وسيله آن باغها و دانه هائي را كه درو مي‌كنند رويانديم.و نخلهاي بلند قامت كه ميوههاي متراكم دارند.»
۱۱. «أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا • فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا • وَعِنَبًا وَقَضْبًا • وَفَاكِهَةً وَأَبًّا؛
ما آب فراواني از آسمان فروريختيم! و در آن دانه هاي فراواني رويانديم.و انگور و سبزي بسيار، و ميوه و چراگاه،»
آب كشيدن و
آبیاری كشتزارها با
گاو، در
بنی‌اسرائیل:
«... إنّها بقرة لا ذلول تثير الأرض و لاتسقى الحرث ....؛
... گاوي باشد كه براي شخم زدن رام نشده باشد، و براي زراعت آبكشي نكند...»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۹۲، برگرفته از مقاله «نقش آب (کشاورزی)».
