• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یُهْرَعُون (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: هرع (مفردات‌قرآن).


یُهْرَعُون: (قَوْمُهُ یُهْرَعُونَ)
«یُهْرَعُون» از مادّه‌ «اهراع» به معنای راندن شدید است، گویی غریزه سرکش جنسی، این قوم گمراه را به شدت به سوی میهمان‌های لوط پیامبر، می‌راند!. «یُهْرَعُونَ» به صورت «صیغه مجهول» از مادّه‌ «هَرَعَ» یا «اهراع» که به معنای با سرعت دویدن است آمده، در سوره‌ «صافات» اشاره به این است که: چنان دل و دین بر تقلید نیاکان باخته‌اند که گویی آنها را به سرعت و بی‌اختیار، به دنبالشان می‌دوانند، گویی از خود اراده‌ای ندارند و این اشاره به نهایت تعصب و شیفتگی آنها به خرافات نیاکان است.





۱.۱ - آیه ۷۸ سوره هود

(وَ جَاءهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَ مِن قَبْلُ كَانُواْ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ قَالَ يَا قَوْمِ هَؤُلاء بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَ لاَ تُخْزُونِ فِي ضَيْفِي أَلَيْسَ مِنكُمْ رَجُلٌ رَّشِيدٌ) (قوم او به قصد مزاحمت ميهمانان بسرعت به سراغ او آمدند -و قبلًا كارهاى بد و زشتى انجام مى‌دادند- گفت: «اى قوم من! اينها دختران منند؛ كه براى شما پاكيزه‌ترند؛ با آنها ازدواج كنيد؛ و از زشتكارى چشم بپوشيد. از خدا بترسيد؛ و مرا در مورد ميهمانانم رسوا نسازيد؛ آيا در ميان شما يك مرد فهميده و آگاه وجود ندارد؟!»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: راغب مى‌گويد: وقتى گفته مى‌شود: هرع و يا أهرع معنايش اين است كه فلان كس را با زور و تهديد به جلو سوق مى‌داد. و از كتاب العین نقل شده كه گفته است: كلمه اهراع به معناى سوق دادن به شدت است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۷۰ سوره صافات

(فَهُمْ عَلَى آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ) (با اين حال بسرعت و بدون انديشه به دنبال آنان كشانده مى‌شوند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه الفوا از الفاء است كه به معناى يافتن است و معناى اينكه مى‌گوييم الفيت فلانا اين است كه: من فلانى را يافتم و به او برخوردم. و كلمه يهرعون فعل مضارع مجهول است از ماده اهراع كه به معناى سرعت گرفتن است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. هود/سوره۱۱، آیه۷۸.    
۲. صافات/سوره۳۷، آیه۷۰.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۴۰.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۴۱۰.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۹، ص۲۲۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۸۸.    
۷. هود/سوره۱۱، آیه۷۸.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۳۰.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۵۰۴.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۳۳۸.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۱۰۰.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۷۹.    
۱۳. صافات/سوره۳۷، آیه۷۰.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۸.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۱۲.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۴۱.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۹۶.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۹۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یُهْرَعُون»، ص۶۶۸.    






جعبه ابزار