یُحْیِیکُم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یُحْیِیکُم: (إِذا دَعاكُم لِما يُحْيِيكُمْ) به معنى «
شما را زنده مى‌كند و حيات مى‌بخشد» اين جمله نيز از مشتقات مادّه «
حیّ» است.
موضوع
آیه، دعوت به‌سوى
حیات و زندگى است. آيه فوق با صراحت مى‌گويد كه دعوت
اسلام، دعوت به‌سوى حيات و زندگى است: حيات معنوى، حيات اخلاقى و اجتماعى و بالاخره حيات و زندگى
در تمام زمينه‌ها. اين تعبير، كوتاه‌ترين و جامع‌ترين تعبيرى است كه درباره اسلام و آيين
حق آمده است، اگر كسى بپرسد اسلام هدفش چيست؟ و چه چيز مى‌تواند به ما بدهد؟
در يک جمله كوتاه مى‌گوييم: هدفش حيات
در تمام زمينه‌ها و اين را به ما مى‌بخشد. آيا مردم قبل از طلوع اسلام و دعوت
قرآن، مرده بودند، كه
قرآن آنها را به حيات دعوت مى‌كند؟! پاسخ اين سؤال اين است كه آرى آنها فاقد حيات به معنى قرآنيش بودند، زيرا مى‌دانيم حيات و زندگى مراحل
مختلفى دارد كه
قرآن به همه آنها اشاره كرده است.
به موردی از کاربرد
یُحْیِیکُم در قرآن، اشاره می‌شود:
(يا أَيُّها الَّذينَ آمَنُواْ اسْتَجيبُواْ لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُم لِما يُحْيِيكُمْ وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ وَ أَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ) «اى كسانى كه
ایمان آورده‌ايد دعوت
خدا و
پیامبر را اجابت كنيد هنگامى كه شما را به سوى چيزى مى‌خواند كه
شما را حيات مى‌بخشد؛ و بدانيد خداوند به اندازه‌اى به شما نزديک است كه ميان انسان و
قلب او حايل مى‌شود، و همه شما به سوى او محشور مى‌شويد.»
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
زندگى گرانبهاترين متاعى است كه يک موجود زنده براى خود سراغ دارد، و چگونه چنين نباشد و حال آنكه
در ما وراى زندگى غير از
عدم و بطلان چيز ديگرى نيست، و معلوم است كه اين ارزش را براى زندگى به خاطر اثر آن قائل است كه عبارت است از
شعور و
اراده كه نشاط و
سعادت زندگى انسانى به آن است، و براى همين جهت است كه همواره از
جهل و نداشتن حريت
اراده و
اختیار مى‌گريزد ... .
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله « یُحْیِیکُم »، ص ۶۳۶.
