یوسف بن حجاج لقوه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یوسف بن حجاج لقوه (م حدود
۲۰۰ق)، ملقب به لقوه و ابن صیقل، کاتب،
شاعر و پدر
حجاج بن یوسف ثقفی بود. وی فردی
فاسق بود و و آشکارا مرتکب فسق و فجور میشد.
ابویعقوب یوسف
بن حجاج (صیقل)
بن یوسف ثقفی واسطی، ملقب به لقوه و ابن صیقل، کاتب و شاعری
که در
کوفه زاده شد و رشد یافت و بعدها در
واسط اقامت گزید.
او پدر
حجاج بن یوسف، معروف به ابن شاعر و از حفاظ حدیث میباشد.
ابن صیقل، برخلاف پدرش فردی
فاسق بود
و آشکارا مرتکب فسق و فجور میشد. در مجالس
هادی عباسی (خلافت
۱۶۹-
۱۷۰ق) حضور یافته و شعر میسرود. پس از هادی از شعرای دستگاه
هارون الرشید (خلافت ۱۷۰-
۱۹۳ق) شد. ابن صیقل معاصر
ابونواس بود و با او مصاحبت داشت و از یکدیگر بهره گرفتهاند.
افرادی چون
ابن منیح،
حسن بن طیب شجاع و
ابن عفیر انصاری اشعار او را روایت کردهاند.
ابن صیقل شعر یوسف نوعی سادگی، روانی و لطافت وجود دارد. گویند که ابن صیقل روزی گروهی از شعرا را دید که نوشتههایی در دست گرفته، میچرخاندند. گفت که خدا چنین سرنوشتی را برایتان رقم زده است و به
ابراهیم موصلی روی کرد و گفت که ما با هزلیات و سخنان
مسخره به
صله و عطایا میرسیدیم، ولی این بیچارهها هر چه تلاش میکنند حتی سرودههای جدی آنان خریداری ندارد و کسی چیزی به آنان عطا نمیکند.
اثر وی پنجاه ورقه شعر میباشد.
قصیده بلند حرفیه از جمله آن اشعار است.
ابن صیقل در حدود ۲۰۰ق درگذشت.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «یوسف لقوه»، ج۱، ص۸۷۰-۸۷۱.