• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یَفْع (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: جوان.


یَفْع (به فتح یاء و سکون فاء، مثل عقل) از واژگان نهج‌البلاغه به معنی رسیدن جوان به بیست سالگی است.
از این واژه فقط دو مورد در نهج‌البلاغه آمده است.




یَفْع به معنی رسیدن جوان به بیست سالگی است.
اصل یافع به معنی مرتفع است.
«یفع الغلام یفعا: راهق العشرین»


به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - خطبه ۸۲

امام علی (علیه‌السّلام) فرموده: «أَمْ هذَا الَّذِي أَنْشَأَهُ فِي ظُلُمَاتِ الاَْرْحَامِ وَشُغُفِ الاَْسْتَارِ نُطْفَةً دِفاقاً وَعَلَقَةً مِحَاقاً وَجَنِيناً وَرَاضِعاً وَوَلِيداً وَيَافِعاً
ثُمَّ مَنَحَهُ قَلْباً حَافِظاً»
«بلکه خدا آن است که انسان را در تاریکی‌های ارحام و غلاف‌های پرده‌ها نطفه ریخته شده و علقه بدون تصویر و جنین و شیرخوار و بچه و بیست سال رسیده آفریده و سپس به او قلبی حافظ عطا فرمود.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۲ - خطبه ۱۸۲

آن حضرت در وصف حق تعالی نیز فرموده: «فَسُبْحَانَ مَنْ لاَ يَخْفَى عَلَيْهِ سَوَادُ غَسَق دَاج وَلاَ لَيْل سَاج فِي بِقَاعِ الاَْرَضِينَ الْمُتَطَأْطِئَاتِ وَلاَ في يَفَاعِ السُّفْعِ الْمُتَجَاوِرَاتِ» «پاک و منزّه است خدایی که بر او مخفی نمی‌ماند سیاهی تاریکی شدید و نه شب آرام و پایدار نه در بقعه‌های فرو رفته و گودال زمین و نه در کوه‌های سیاه‌رنگ به هم نزدیک» (شرح‌های خطبه: )

«یفاع» تپه و کوه است.
«سفعاء» تکّه سیاه، جمع آن «سفع» آید.



از این واژه فقط دو مورد در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، سید علی اکبر، مفردات نهج‌البلاغه، ج۲، ص۱۱۷۱.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت الحسینی، ج۴، ص۴۱۲    .
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۵۸، خطبه ۸۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۴۰، خطبه ۸۱.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۱۱۲، خطبه ۸۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۵۷، خطبه ۸۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۵۲.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۶۱.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۳، ص۴۲۶.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۳۰.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۲۶۹.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۰۶، خطبه ۱۸۲.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۲۶، خطبه ۱۷۰.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۲۶۱، خطبه ۱۸۲.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۰۵، خطبه ۱۸۲.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۹۹.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۸۶.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۴۰.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۳۱۰.    
۲۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۸۶.    



قرشی بنابی، سید علی اکبر، مفردات نهج‌البلاغه، برگرفته از مقاله «یفع»، ج۲، ص۱۱۷۱.    






جعبه ابزار