تیسیر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَیْسیر (به فتح تاء و سکون یاء و کسر سین)، از
واژگان قرآن کریم به معنای آسان کردن است.
تَیْسیر به معنای آسان کردن است.
(وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ) «حقّا که
قرآن را برای پند گرفتن آسان کرده‌ایم آیا پند گیرنده‌ای هست؟»
(وَ نُیَسِّرُکَ لِلْیُسْری) (و ما تو را براى انجام هر كار خير آماده مى‌كنيم.)
(فَاَمَّا مَنْ اَعْطی وَ اتَّقی) (امّا آن كس كه (در راه خدا)
انفاق كند و پرهيزگارى پيش گيرد.)
(وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنی) (و جزاى نيک (الهى) را تصديق كند.)
(فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْری) (ما او را در مسير آسانى قرار مى‌دهيم.)
یسری مؤنّث ایسر است به معنی آسان‌تر و موصوف آن باید مثل خصلت و طاعت مؤنّث باشد. مراد از تیسیر در آیه توفیق است که نوعی آسان کردن کار می‌باشد.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «تیسیر»، ج۷، ص۲۶۲.
