یحیی بن بطریق
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یحیی بن بطریق (م حدود
۲۰۰ق)، از مترجمان و موالیان عصر
مامون عباسی و فردی امانت‌دار بود. وی با
فلسفه و
طب نیز آشنایی داشت.
ابوزکریا یحیی
بن بطریق، نام دیگرش یوحنّا، از موالی
مامون عباسی (خلافت
۱۹۸-
۲۱۸ق)
و نزدیکان
حسن بن سهل بود.
پدرش از مترجمان روزگار
منصور (خلافت
۱۳۶-
۱۵۸ق) به شمار می‌رفت و به دستور وی کتاب‌های بسیاری را به
عربی ترجمه کرد.
یحیی نیز از مترجمان عصر مامون به شمار می‌آمد. او در ترجمه، مردی امانت‌دار بود و معانی را به خوبی برگردان می‌کرد،
هر چند بر رسم الخط زبان‌های عربی و یونانی تسلط کافی نداشت.
روش وی در ترجمه متون به صورت کلمه به کلمه بود.
ابن بطریق با فلسفه و طب آشنایی داشت.
ابن بطریق همراه
حجاج بن مطر و سلما، رئیس نخستین موسسه علمی عصر عباسی، از سوی مامون به
روم سفر کرد و تعدادی از آثار علمی آنجا را که در زمینه
حکمت نگارش یافته بود، با خود به ارمغان آورد و به ترجمه آن پرداخت.
کتاب الاسرار از آثار منسوب به اوست که در حدود
۱۹۹ق نگارش یافته و مشتمل بر معلومات گوناگون از جمله
علم قیافه‌شناسی و طب است.
دیگر آثار او عبارت‌اند از: کتاب السمومات و اجناس الحشرات.
یحیی در حدود ۲۰۰ق درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «یحیی ابن بطریُق»، ج۱، ص۸۳۴-۸۳۵.
