گناهان بنی اسرائیل (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در میان
قوم بنی اسرائیل،
گناه و ارتکاب منکرات، امری رایج بود. و آمرزش گناهانشان با شرایطی از سوی
خدا پذیرفته شد.
بنی اسرائیل، پیش از ورودشان به
بیت المقدس، دارای گناهانی بسیار بودند.
واذ قلنا ادخلوا هـذه القریة فکلوا منها حیث شئتم رغدا وادخلوا الباب سجدا وقولوا حطة نغفر لکم خطـیـکم... «و (به خاطر بیاورید) زمانی را که گفتیم: «
در این
شهر (
بیت المقدس) وارد شوید! و از نعمتهای فراوان آن، هر چه می خواهید بخورید! و از
در (معبد بیت المقدس) با
خضوع و
خشوع وارد گردید! و بگویید: «خداوندا!
گناهان ما را بریز!» تا خطاهای شما را ببخشیم و به نیکوکاران پاداش بیشتری خواهیم داد.»
واذ قیل لهم اسکنوا هـذه القریة وکلوا منها حیث شئتم وقولوا حطة وادخلوا الباب سجدا نغفر لکم خطیــتکم... «و (به خاطر بیاورید) هنگامی را که به آنها گفته شد: «
در این شهر (بیت المقدس) ساکن شوید، و از هر جا (و به هر کیفیت) بخواهید، از آن بخورید (و بهره گیرید)! و بگویید: خداوندا! گناهان ما را بریز! و از
در (بیت المقدس) با
تواضع وارد شوید! که اگر چنین کنید، گناهان شما را می بخشم و نیکوکاران را پاداش بیشتر خواهیم داد.»
گناه و ارتکاب منکرات، امری رایج
در میان بنی اسرائیل بود.
لعن الذین کفروا من بنی اسرءیل... «
کافران بنی اسرائیل، بر
زبان داوود و
عیسی بن مریم،
لعن (و
نفرین) شدند.....» کانوا لایتناهون عن منکر فعلوه لبئس ما کانوا یفعلون. «آنها از اعمال زشتی که انجام می دادند، یکدیگر را
نهی نمی کردند چه بدکاری انجام می دادند!»
یاری رسانی بنی اسرائیل به یکدیگر
در بیرون راندن گروهی از همکیشان خویش، از گناهان آنان بود.
ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون... «اما این شما هستید که یکدیگر را می کشید و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می کنید و
در این گناه و
تجاوز، به یکدیگر کمک می نمایید (و اینها همه نقض پیمانی است که با
خدا بسته اید)
در حالی که اگر
بعضی از آنها به صورت
اسیران نزد شما آیند،
فدیه می دهید.....»
خداوند به بنی اسرائیل، برای آمرزش و
تکفیر گناهانشان وعده داده بود.
ولقد اخذ الله میثـق بنی اسرءیل... لاکفرن عنکم سیـاتکم... «خدا از بنی اسرائیل پیمان گرفت. و از آنها، دوازده نقیب (
سرپرست) برانگیختیم.... . گناهان شما را می پوشانم (می‌بخشم). .....»
" لاکفرن عنکم سیئاتکم و لادخلنکم جنات تجری من تحتها الانهار" برگشت این جمله به وعده جمیلی است که خدای تعالی به بنی اسرائیل داده، به شرطی که
نماز بپا دارند، و
زکات واجب دهند، و به رسولان او
ایمان آورده، هم یاری و هم تعظیمشان کنند و
صدقه مستحبی بدهند، که
در این صورت گناهانشان را محو نموده داخل
در جناتشان می کند که از زیر آنها نهرها روان است.
اقامه نماز از سوی بنی اسرائیل، شرطی برای تکفیر گناهان آنان بود.
ولقد اخذ الله میثـق بنی اسرءیل... لـئن اقمتم الصلوة... لاکفرن عنکم سیـاتکم... «خدا از بنی اسرائیل
پیمان گرفت. و از آنها، دوازده نقیب (سرپرست) برانگیختیم. و
خداوند (به آنها) گفت: «من با شما هستم! اگر نماز را برپا دارید، و زکات را بپردازید، و به رسولان من ایمان بیاورید و آنها را یاری کنید، و به خدا
قرض الحسن بدهید (
در راه او، به نیازمندان کمک کنید)، گناهان شما را می پوشانم.....»
انفاق، شرطی برای تکفیر گناهان بنی اسرائیل از سوی خداوند بود.
ولقد اخذ الله میثـق بنی اسرءیل... لـئن... واقرضتم الله قرضا حسنا لاکفرن عنکم سیـاتکم... «خدا از بنی اسرائیل پیمان گرفت.... . و به خدا قرض الحسن بدهید (
در راه او، به نیازمندان کمک کنید)، گناهان شما را می پوشانم.....»
اقرضتم الله قرضا حسنا"منظور از این
قرض دادن به خدا صدقه های مستحبی است نه زکات واجب.
ایمان و یاری
پیامبران الهی، از شرایط نادیده گرفتن گناهان بنی اسرائیل بود.
ولقد اخذ الله میثـق بنی اسرءیل... لـئن... وءامنتم برسلی وعزرتموهم... لاکفرن عنکم سیـاتکم... «خدا از بنی اسرائیل پیمان گرفت.... . و به رسولان من ایمان بیاورید و آنها را یاری کنید.....»
و آمنتم برسلی و عزرتموهم"، تعزیر همان
نصرت است، البته نصرت توام با تعظیم، و مراد از کلمه" رسلی" پیغمبرانی است که بعد از
موسی برای آنان مبعوث می کند، که شریعتی نو و دعوتی علی حده دارند، مانند عیسی بن مریم علیه‌السّلام و رسول اسلام
محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم ، و سایر رسولانی که بین این دو بزرگوار بودند، ولی شریعتی نیاوردند.
پرداخت
زکات بنی اسرائیل، از شرایط تکفیر و پوشاندن اعمال زشت آنان بود.
ولقد اخذ الله میثـق بنی اسرءیل... لـئن... وءاتیتم الزکوة... لاکفرن عنکم سیـاتکم... «خدا از بنی اسرائیل پیمان گرفت.... . و زکات را بپردازید.....»
در اینجا سؤالی باقی می ماند که چرا مساله" نماز و زکات" بر ایمان بموسی ع مقدم داشته شده است با اینکه ایمان به او قبل از عمل بوده است جمعی از
مفسران پاسخ سؤال را چنین داده اند که منظور از" رسل"
در آیه فوق پیامبرانی است که بعد از موسی آمده اند، نه خود موسی بنا بر این، دستوری نسبت به آینده می‌باشد که می تواند بعد از نماز و زکاة قرار گیرد و این احتمال نیز هست که" رسل" اشاره به همان
نقبای بنی اسرائیل باشد که
پیمان وفاداری نسبت به آنها از بنی اسرائیل گرفته شده است.
گرفتاری به عذاب شدید
در آخرت، کیفر گناهان بنی اسرائیل بود.
واذ اخذنا میثـق بنی اسرءیل... «و (به یاد آورید) زمانی را که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم....» ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون... فما جزاء من یفعل ذلک منکم الا... ویوم القیـمة یردون الی اشد العذاب... «اما این شما هستید که یکدیگر را می کشید و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می کنید و
در این گناه و تجاوز، به یکدیگر کمک می نمایید (و اینها همه نقض پیمانی است که با خدا بسته اید)
در حالی که اگر
بعضی از آنها به صورت اسیران نزد شما آیند، فدیه می‌دهید و آنان را
آزاد می سازید! با اینکه بیرون ساختن آنان بر شما حرام بود. آیا به
بعضی از دستورات کتاب آسمانی ایمان می آورید، و به
بعضی کافر می شوید؟! برای کسی از شما که این عمل (
تبعیض در میان
احکام و قوانین الهی) را انجام دهد، جز
رسوایی در این
جهان، چیزی نخواهد بود، و
روز رستاخیز به شدیدترین عذابها گرفتار می شوند. و خداوند از آنچه انجام می دهید
غافل نیست.»
یاری بر
قتل و آواره کردن، از گناهان و موجب محرومیت بنی اسرائیل از یاری خداوند بود.
واذ اخذنا میثـق بنی اسرءیل... «و (به یاد آورید) زمانی را که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم....» ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم و العدون... «اما این شما هستید که یکدیگر را می کشید و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می کنید و
در این گناه و تجاوز، به یکدیگر کمک می نمایید....» ... ولا هم ینصرون. «.... . و کسی آنها را یاری نخواهد کرد.»
ذلت و خواری
در دنیا، کیفر گناهکاران بنی اسرائیل بود.
واذ اخذنا میثـق بنی اسرءیل... «و (به یاد آورید) زمانی را که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم....» ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون... فما جزاء من یفعل ذلک منکم الا خزی فی الحیوة الدنیا... «اما این شما هستید که یکدیگر را می کشید و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می کنید و
در این گناه و تجاوز، به یکدیگر کمک می نمایید.... . برای کسی از شما که این عمل (
تبعیض در میان
احکام و قوانین الهی) را انجام دهد، جز رسوایی
در این جهان، چیزی نخواهد بود، و روز رستاخیز به شدیدترین عذابها گرفتار می شوند....»
همانطور که
قرآن می گوید: نتیجه این عمل (
تبعیض در احکام) رسوایی و ذلت و بدبختی است، ملتی که جز به جنبه های مادی دین آن هم فقط از دریچه منافع شخصی و خصوصی، نمی اندیشد دیر یا زود
در چنگال ملتی قوی پنجه
اسیر می گردد، از اوج
عزت به زیر می آید و
در جوامع انسانی رسوا می گردد.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۴۰۳، برگرفته از مقاله «گناهان بنی اسرائیل».
