گزاویه دوپلانول
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«گزاویه دوپلانول»، در سوم فوریه ۱۹۲۶ در پاریس متولد شد. وی یکی از ارزنده‌ترین
جغرافی
دانان پژوهشگر در زمینه جغرافیای ممالک اسلامی، به ویژه خاورمیانه و
ایران است.
«گزاویه دوپلانول»، در سوم فوریه ۱۹۲۶ در پاریس به
دنیا آمد. در ۱۹۴۱ موفق به دریافت دیپلم در ادبیات و علوم و لیسانس
علوم انسانی و در ۱۹۴۶ اگرژه
جغرافیا شد. در ۱۹۵۶، با ارائه پایان نامه‌ای با عنوان «از دشت پامفولیا تا دریاچه‌های پیسیدیا»، به اخذ درجه ی دکتری علوم انسانی نایل آمد. وی به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، پرتغالی، اسپانیایی، ترکی و عربی مسلط بوده و از متون فارسی بهره لازم را می‌برد.
در زمینه‌ی جغرافیای کشورهای اسلامی، به ویژه شرق میانه و ایران، تحقیقاتی انجام داده است. محققین بسیاری از کشورهای مختلف از شاگردان او بوده‌اند. در ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۴، استادیار
جغرافیا، در ۱۹۵۴ دانشیار و در ۱۹۵۶ استاد مسئول کنفرانس‌ها و پس از آن استاد
جغرافیا در دانشگاه سوربن بود. در ۱۹۶۰ استاد
جغرافیا در دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی نانسی و از ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۹ مدیر مطالعات جغرافیایی آن دانشکده بود.
از ۱۹۶۹ استاد کرسی جغرافیای آفریقای شمالی و صحرا، از ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ مدیر گروه جغرافیای دانشگاه سوربن و از ۱۹۶۹ تا بازنشستگی استاد کرسی دروس جغرافیایی کشورهای اسلامی افریقای شمالی و خاورمیانه در انستیتوی ملی زبان‌ها و تمدن‌های مشرق زمین بود.
او همچنین عضو آکادمی اروپا و استاد ممتاز دانشگاه سوربن که از ۱۹۶۰ عضو شورای انستیتوی مطالعات ترک در دانشگاه پاریس، از ۱۹۷۱ به بعد، دبیر کل کنفرانس دایمی اروپایی در زمینه مطالعات ترک در دانشگاه پاریس، از ۱۹۷۱ به بعد، دبیر کل کنفرانس دایمی اروپایی در زمینه مطالعات روستایی، از ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۵ و از ۱۹۷۷ به بعد، عضو کمیته ی مشورتی دانشگاه‌ها، از ۱۹۷۴ عضو مکاتبه‌ای جامعه ی
جغرافی دانان ایتالیا، از ۱۹۷۶ رئیس کمیسیون جغرافیای تاریخی در کمیته ی ملی
جغرافیا و از ۱۹۷۷ عضو همان کمیته بوده است.
از ۱۹۶۱ عضو هیئت تحریریه مجله جغرافیای شرق بود و از ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۲ مدیریت همان نشریه را به عهده داشت. از ۱۹۶۹ با مجله ی تورسیا، از ۱۹۷۰ با روزنامه مناطق در حال توسعه دانشگاه ایلینویز غربی و مجله اکتاژئوگرافیکا، از ۱۹۷۶ با مجله ی
جغرافیا (
تهران) و از ۱۳۶۵ با فصلنامه تحقیقات جغرافیایی
ایران همکاری داشت.
در ۱۹۶۵ مدیریت و ویراستاری بخش اعظم راهنمای ترکیه را بر عهده گرفت. در ۱۹۶۶ با راهنمای ایران و راهنمای
مصر و در ۱۹۷۳ با راهنمای
الجزایر همکاری داشت. همچنین مدیریت علمی انتشارات انستیتوی جغرافیای دانشکده ادبیات و علوم انسانی نانسی و انتشارات دپارتمان جغرافیای دانشگاه سوربن را بر عهده داشت.
در ۱۹۵۹ مفتخر به دریافت مدال بزرگ از انجمن
جغرافیا (جایزه لیدوکرک) و در ۱۹۶۰ موفق به اخذ مدال برنز از مرکز ملی مطالعات علمی و جایزه لویی مارن گردید.
از ۱۹۶۸ با دایرةالمعارف جهانی پاریس همکاری داشت و مقالات «آسیای جنوبی»، «ایران»، «
اسرائیل»، «
ترکیه» را نوشت و در تزاروس ایندکس آن، مدخل‌های «
آبادان»، «
آذربایجان»، «
بلوچستان»، «
شیراز»، «
فارسی»، «گوبی»، «
گرگان»، «
گیلان»، «حیفا»، «
اصفهان»، «
بیت المقدس»، «
خراسان»، «
خوزستان»، «
کردستان»، «
تبریز»، «تهران»، «تل آویو». .. را تالیف کرد. از ۱۹۷۰ نیز مقاله‌های آبادان، عدن،
افغانستان، حلب، امان، آنکارا،
عربستان و ده‌ها مدخل دیگر را برای دایرةالمعارف بزرگ لاروس تهیه کرد. همچنین مقاله‌های ترکیه،
عراق، ایران و... را در دایرةالمعارف آلفا به چاپ رسانید.
وی، استاد ممتاز کرسی
جغرافیا، بازنشسته دانشگاه سوربن، عضو آکادمی علوم ماوراء بحار و یکی از معدود
جغرافی دانان بزرگ جهان است که در باره
جهان اسلام و ایران بسیار کار کرده است. در حقیقت می‌توان او را بزرگ‌ترین
جغرافی
دان اروپایی که در باره جهان اسلام کار کرده است معرفی نمود.
این استاد برجسته، از سال ۱۹۴۴ تاکنون بیش از ۵۵ سال است که در راه شناساندن یکی از مهم‌ترین شاخه‌های دانش بشری؛ یعنی
جغرافیا، گام‌های بسیار ارزنده‌ای برداشته است. اهمیت او برای جامعه جغرافیایی ایران دو چندان است. او در عین حال که یکی از میراث‌های گران بهای جامعه جغرافیایی جهان است، یکی از ارزنده‌ترین
جغرافی دانان پژوهشگر در زمینه جغرافیای ممالک اسلامی، به ویژه خاورمیانه و ایران است.
وی دیدگاه‌های جامعه دانشگاهی و روشنفکری غرب را در مقابل دنیای
اسلام تحت تاثیر قرار داده است.
این
جغرافی
دان برجسته و ممتاز، علاوه بر ده‌ها کتاب، بیش از ۵۵۰ مقاله علمی در مجلات و دایرةالمعارف‌ها چاپ کرده است. پرفسور دوپلانول، ده‌ها شاگرد ممتاز پژوهشگر برای کشورهای خاورمیانه از مراکش تا پاکستان تربیت کرده است. بسیاری از شاگردان او در جهان اسلام منشا خدمات ارزنده علمی و اداری شده‌اند.
۱. بنیادهای جغرافیایی
تاریخ اسلام؛
۲. ملت‌های
پیامبر (این کتاب، یکی از ماندگارترین اثرهای جغرافیایی در باره مسائل جغرافیای سیاسی دنیا و اسلام خواهد بود. در این اثر، بیش از ۱۳۵۰ رفرانس استفاده شده است که در نوع خود بی نظیر است)؛
۳. اقلیت‌های مذهبی در اسلام؛
۴. آیین زمین داری در ایران؛
۵. مطالعاتی درباره جغرافیای انسانی شمال ایران؛
۶.
سگ چوپان، توسعه و مفهوم جغرافیایی یک شیوه شبانی؛
۷. انهدام پوشش جنگلی ایران؛
۸. مناطق حاره‌ای خشک و مناطق نزدیک به آن؛
۹. مدیترانه شرقی و خاورمیانه؛
۱۰. جغرافیای تاریخی فرانسه؛
۱۱. اقلیت‌ها در اسلام، جغرافیای سیاسی و اجتماعی.
تاریخ ارض الاسلام (کتاب)
نرم افزار جغرافیای جهان اسلام، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
