کیفر اسرافگران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کیفر
اسرافگران با توجه به
آیات قرآن عبارت است از:
آتش جهنّم، كيفر مسرفان و متجاوزان:
«... وَأَنَّ الْمُسْرِفِينَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ؛
و مسرفان اهل آتشند.»
گمراهی، كيفر مسرفان شكاك در معارف الهى:
«وَلَقَدْ جَاءكُمْ يُوسُفُ مِن قَبْلُ بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا زِلْتُمْ فِي شَكٍّ مِّمَّا جَاءكُم بِهِ حَتَّى إِذَا هَلَكَ قُلْتُمْ لَن يَبْعَثَ اللَّهُ مِن بَعْدِهِ رَسُولًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُّرْتَابٌ؛
پیش از این
یوسف دلایل روشن برای شما آورد، ولی شما هم چنان در آنچه او برای شما آورده بود
تردید داشتید. این گونه خداوند هر اسرافکار تردیدکنندهای را گمراه میسازد.»
نابودى مسرفان،
وعده خداوند به
پیامبران و
مؤمنان:
«ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنجَيْنَاهُمْ وَمَن نَّشَاء وَأَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ؛
سپس وعدهای را که به آنان داده بودیم، وفا کردیم! آنها و هر کس را که میخواستیم (از چنگ دشمنانشان) نجات دادیم و مسرفان را هلاک نمودیم!»
صیحه آسمانی و ناگهانی کیفر و سزای مسرفان
انطاکیه:
«وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءهَا الْمُرْسَلُونَ • قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَئِن ذُكِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ • وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِنْ
جُندٍ مِّنَ
السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ • إِن كَانَتْ إِلاَّ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ؛
و برای آنها،
اصحاب قریه (انطاکیه) را مثال بزن هنگامی که فرستادگان خدا به سوی آنان آمدند (رسولان) گفتند: شومی شما از خودتان است اگر درست بیندیشید، بلکه شما گروهی اسرافکارید! و ما بعد از او بر قومش هیچ لشکری از
آسمان نفرستادیم، و هرگز سنت ما بر این نبود (بلکه) فقط یک صیحه آسمانی بود، ناگهان همگی خاموش شدند!»
هلاكت و نابودى مسرفان
قوم لوط با
عذاب الهی:
«قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ • قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ • لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ • مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ؛
(
ابراهیم) گفت:ماموریت شما چیستای فرستادگان (خدا)؟ گفتند: ما به سوی قوم مجرمی فرستاده شده ایم. تا بارانی از «سنگ- گل» بر آنها بفرستیم سنگهایی که از ناحیه پروردگارت برای اسرافکاران نشان گذاشته شده است!»
به قرينه آيات قبل و بعد، مقصود از «قوم مجرمين» قوم لوط مىباشد.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۲۷۵، برگرفته از مقاله «کیفر اسرافگران».