کُشُوت (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«کُشُوت» نوعی گیاه پیچیده است که در بیابانها به بوتههای خار میپیچد و از آن بالا میرود، نه ریشه دارد و نه برگ.
این واژه در
قرآن ذکر نشده؛ اما در
تفسیر «
کلمه خبیثة» از این
کلمه استفاده شده است.
(وَ مَثلُ كَلِمَةٍ خَبيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ ما لَها مِن قَرَارٍ) (و «
کلمه خبیثه» و سخن ناپاك را به درخت ناپاكى تشبيه كرده كه از زمين ريشه كن شده، و قرار و ثباتى ندارد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: و
كلمه خبيثه در مقابل
كلمه طيبه است. به همين جهت، همان اختلافاتى كه در
كلمه طيبه نقل شد، در
كلمه خبيثه نيز وجود دارد، و همچنين در شجره خبيثه اختلاف نمودهاند بعضى گفتهاند: مقصود،
حنظلة (هندوانه ابو جهل) است، و بعضى گفتهاند: كشوث (سريش) است كه گياهى بدون ريشه است و به درخت و بوتههاى خار و يا گندم و ساير زراعتها مىپيچد و از ساقه آنها مواد مورد احتياج خود را جذب مىكند. بعضى ديگر گفتهاند: مقصود از آن
سیر است. يكى ديگر گفته: بوته خار است، و يكى ديگر گفته خزه آب است آن ديگرى گفته: مقصود از آن قارچ است؛ و بالاخره يكى گفته: هر درخت و بوتهاى است كه ميوه پاكيزهاى نداشته باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کُشُوت»، ص۴۶۱.