کُشُوت (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«کُشُوت» نوعی گیاه پیچیده است که در بیابان‌ها به بوته‌های خار می‌پیچد و از آن بالا می‌رود، نه ریشه دارد و نه برگ.
این واژه در
قرآن ذکر نشده؛ اما در
تفسیر «کلمه
خبیثة» از این کلمه استفاده شده است.
(وَ مَثلُ كَلِمَةٍ خَبيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ ما لَها مِن قَرَارٍ) (و «
کلمه خبیثه» و سخن ناپاك را به درخت ناپاكى تشبيه كرده كه از زمين ريشه كن شده، و قرار و ثباتى ندارد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: و كلمه
خبيثه در مقابل كلمه طيبه است. به همين جهت، همان اختلافاتى كه در كلمه طيبه نقل شد، در كلمه
خبيثه نيز وجود دارد، و همچنين در
شجره خبيثه اختلاف نموده‌اند بعضى گفته‌اند: مقصود،
حنظلة (هندوانه ابو جهل) است، و بعضى گفته‌اند: كشوث (سريش) است كه گياهى بدون ريشه است و به درخت و بوته‌هاى خار و يا گندم و ساير زراعت‌ها مى‌پيچد و از ساقه آنها مواد مورد احتياج خود را جذب مى‌كند. بعضى ديگر گفته‌اند: مقصود از آن
سیر است. يكى ديگر گفته: بوته خار است، و يكى ديگر گفته خزه آب است آن ديگرى گفته: مقصود از آن قارچ است؛ و بالاخره يكى گفته: هر درخت و بوته‌اى است كه ميوه پاكيزه‌اى نداشته باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کُشُوت»، ص۴۶۱.
