کُبّاراً (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کُبّاراً:(وَ مَكَروا مَكْرًا كُبّارًا) «کُبّاراً» از مادّه
کِبَر (به کسر کاف و فتح باء) به معنای بزرگی و قدر است. و «کبار» صيغه مبالغه به معناى «كبير و بسيار بزرگ» است.
آیه مورد بحث درباره
نوح (علیه‌السلام) و
قوم سركش و طغيان‌گر اوست كه همچنان بر
کفر و بت‌پرستى و گمراهى و
فساد اصرار ورزيدند و نوح از
هدایت آنان مأيوس شد، رو به درگاه خدا آورد و ضمن مناجات مستدلى از
خداوند تقاضاى مجازات براى آن‌ها كرد.
رهبران قوم نوح جمعيتى بودند كه تنها امتيازشان، اموال و فرزندان زياد بود، آن هم اموال و فرزندانى كه جز در مسير فساد به كار گرفته نمى‌شد و بنا به گفته
قرآن، اين رهبران
ضالّ و مضلّ «مكر عظيمى به كار بردند.»
واژه «كبّار» در اين آيه به صورت نكره
ذکر شده و اين نشان مى‌دهد كه آن‌ها طرح‌هاى شيطانى عظيم و گسترده‌اى براى گمراه ساختن مردم و ممانعت از قبول دعوت نوح ريخته بودند، امّا اين طرح‌ها چه بوده است؟ درست مشخّص نيست. احتمال دارد كه همان مسأله بت‌پرستى بوده باشد.
به موردی از کاربرد «کُبّاراً» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ مَكَروا مَكْرًا كُبّارًا) «و اين رهبران گمراه مكر عظيمى به كار بردند.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(وَ مَكَروا مَكْراً كُبّاراً) كلمه كبار اسم مبالغه از كبر است، يعنى
مکر كردند مكرى بسيار بزرگ.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کبارا»، ج۴، ص ۲۲.
