کَنْز (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
كَنْز (به فتح کاف و سکون نون) از
واژگان نهج البلاغه به معنی گنج و مال اندوخته است. این واژه چهار بار در
نهج البلاغه آمده است.
كَنْز به معنی گنج و مال اندوخته است.
«لاَ شَفِيعَ أَنْجَحُ مِنَ التّوْبَةِ، وَلاَ كَنْزَ أَغْنَى مِنَ الْقَنَاعَةِ» «شفاعت‌گرى نجات دهنده‌تر از
توبه نيست و گنجى كفايت كننده‌تر از
قناعت وجود ندارد.»
(شرح‌های حکمت:
)
درباره
اهل بیت : فرموده:
«فِيهِمْ كَرَائِمُ الْقُرْآنِ، وَهُمْ كُنُوزُ الرَّحْمنِ، إِنْ نَطَقُوا صَدَقُوا، وَإِنْ صَمَتُوا لَمْ يُسْبَقُوا» «آيات كريمه
قرآن درباره آن‌ها نازل شده، آن‌ها گنجينه‌هاى
معرفت خدا هستند، اگر سخن گويند راست گويند و اگر ساكت شوند كسى بر آن‌ها پيشى نمى‌گيرد.»
(شرح‌های خطبه:
)
«كنوز الذهبان» «گنجهاى
طلا.»
(شرح‌های خطبه:
)
«ذخائر الرحمة و كنوز المغفرة» (
ذخایر رحمت و گنجهاى آمرزشت.)
(شرح‌های خطبه:
)
این واژه چهار بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «کنز»، ج۲، ص۹۱۶.
