کَشْط (به فتح کاف و سکون شین) از واژگان قرآن کریم به معنای برداشتن چیزی از روی چیزی که آن را پوشانده است؛ و برداشتن پرده از روی چیزی و کندن پوست شتر است. این لفظ فقط یک بار در قرآن آمده است.
به معنای برداشتن چیزی از روی چیزی که آن را پوشانده است؛ و برداشتن پرده از روی چیزی و کندن پوست شتر است. عرب در کندن پوست شتر لفظ سلخ به کار نمی‌برد بلکه کشط گوید.
«آنگاه که آسمان کنده و برداشته شود». آیه از علائم قیامت است. اگر مراد از سماء هوای محیط بر زمین باشد، مراد آنست که طبقات جوّ از اطراف زمین کنده و برداشته شود و اگر غیر از هوا باشد باز مراد همان کنده شدن است.
