• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کلمات کنانه‌ای قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


به کلماتی از قرآن ، به لغت قبیله کنانه ، کلمات کنانه‌ای قرآن اطلاق می شود.


« کنانه » یکی از قبایل بزرگ عرب و منسوب به شخصی به نام کنانه پسر خزیمه است. وی پدر قبیله‌ای از « مضر » و مولای صفیه بنت حی همسر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم است. این قبیله در سرزمین مکه می‌زیستند و طوایف و شعبه‌هایی همچون قریش ، عبدمناة و… داشتند.

واژه‌های کنانه‌ای قرآن عبارتند از:
۱. سفهاء: جهال، نادانان
[۱] بقره/سوره۲، آیه۱۳.    .
؛
۲. خاسئین: صاغرین، خوارشدگان
[۲] بقره/سوره۲، آیه۶۵.    .
؛
۳. شطر: تلقاء، کنار
[۳] بقره/سوره۲، آیه۱۴۴.    .
؛
۴. خلاق: نصیب ، بهره
[۴] آل عمران/سوره۳، آیه۷۷.    .
؛
۵. ملوکا: احرار، آزادگان
[۵] مائده/سوره۵، آیه۲۰.    .
؛
۶. قبیلا: عیانا، آشکار
[۶] اسراء/سوره۱۷، آیه۹۲.    .
؛
۷. معجزین: سابقین، سبقت گیرندگان
[۷] انعام/سوره۶، آیه۱۳۴.    .
؛
۸. یعزب: یغیب، پنهان ماند
[۸] یونس/سوره۱۰، آیه۶۱.    .
؛
۹. لاترکنوا: لاتمیلوا، میل پیدا نکنید
[۹] هود/سوره۱۱، آیه۱۱۳.    .
؛
۱۰. فجوة: ناحیه
[۱۰] کهف/سوره۱۸، آیه۱۷.    .
؛
۱۱. موئلا: ملجا و پناهگاه
[۱۱] کهف/سوره۱۸، آیه۵۸.    .
؛
۱۲. مبلسون: آیسون، نا امیدان
[۱۲] انعام/سوره۶، آیه۴۴.    .
؛
۱۳. دحورا: طردا، راندن
[۱۳] صافات/سوره۳۷، آیه۹.    .
؛
۱۴. خراصون: تکذیب کنندگان
[۱۴] ذاریات/سوره۵۱، آیه۱۰.    .
؛
۱۵. اسفار: کتب
[۱۵] جمعه/سوره۶۲، آیه۵.    .
؛
۱۶. اقتت: جمعت، جمع شود
[۱۶] مرسلات/سوره۷۷، آیه۱۱.    .
؛
۱۷. لکنود: کفران کننده نعمت‌ها.
[۱۷] عادیات/سوره۱۰۰، آیه۶.    .
[۱۸] دهخدا، علی اکبر، ۱۲۵۹ - ۱۳۳۴، لغت نامه دهخدا، ج۱۱، ص(۱۶۴۱۰-۱۶۴۱۱).
[۱۹] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۰۸.    
[۲۰] قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص(۵۰-۶۵).


۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۳.    .
۲. ↑ بقره/سوره۲، آیه۶۵.    .
۳. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۴۴.    .
۴. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۷۷.    .
۵. ↑ مائده/سوره۵، آیه۲۰.    .
۶. ↑ اسراء/سوره۱۷، آیه۹۲.    .
۷. ↑ انعام/سوره۶، آیه۱۳۴.    .
۸. ↑ یونس/سوره۱۰، آیه۶۱.    .
۹. ↑ هود/سوره۱۱، آیه۱۱۳.    .
۱۰. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۱۷.    .
۱۱. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۵۸.    .
۱۲. ↑ انعام/سوره۶، آیه۴۴.    .
۱۳. ↑ صافات/سوره۳۷، آیه۹.    .
۱۴. ↑ ذاریات/سوره۵۱، آیه۱۰.    .
۱۵. ↑ جمعه/سوره۶۲، آیه۵.    .
۱۶. ↑ مرسلات/سوره۷۷، آیه۱۱.    .
۱۷. ↑ عادیات/سوره۱۰۰، آیه۶.    .
۱۸. ↑ دهخدا، علی اکبر، ۱۲۵۹ - ۱۳۳۴، لغت نامه دهخدا، ج۱۱، ص(۱۶۴۱۰-۱۶۴۱۱).
۱۹. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۰۸.    
۲۰. ↑ قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص(۵۰-۶۵).


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «کلمات کنانه ای قرآن».    




جعبه ابزار