کَفَرَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کَفَرَة: (هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ) «کَفَرَة» از مادّه «
کُفر»
(بر وزن غلبه) جمع «
کافر» است که اشاره به افراد فاسدالعقیده است.
(أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ) (آنان همان كافران و فاجرانند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى اين طايفه جامع بين دو صفت كفر و فجورند، كفر كه كار قلب، و
فجور كه كار بدنى و به معناى گناهان شنيع است، و ممكن هم هست منظور از كفر، كفران نعمت‌ها، و منظور از فجور همان
گناهان باشد، و اين جمله تعريف طايفه دوم است، كه اهل شقاوتند، چيزى كه هست در اين
آیات طايفه اول يعنى اهل سعادت را به مثل چنين تعريفى توصيف نكرده، و اين بدان جهت بوده كه سياق كلام و غرض اصلى، بيان حال طايفه دوم بوده، و مى‌خواسته آن طايفه را انذار و از سرانجام وخيمى كه در پيش دارند بيم دهد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کَفَرَة»، ص۴۶۲.
