• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کشط (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: کُشِطَتْ (لغات‌قرآن).


کَشْط (به فتح کاف و سکون شین) از واژگان قرآن کریم به معنای برداشتن چیزی از روی چیزی که آن را پوشانده است؛ و برداشتن پرده از روی چیزی و کندن پوست شتر است. این لفظ فقط یک بار در قرآن آمده است.



کَشْط: به معنای برداشتن چیزی از روی چیزی که آن را پوشانده است؛ و برداشتن پرده از روی چیزی و کندن پوست شتر است.
عرب در کندن پوست شتر لفظ سلخ به کار نمی‌برد بلکه کشط گوید.


(وَ اِذَا السَّماءُ کُشِطَتْ‌) «آنگاه که آسمان کنده و برداشته شود». آیه از علائم قیامت است. اگر مراد از سماء هوای محیط بر زمین باشد، مراد آنست که طبقات جوّ از اطراف زمین کنده و برداشته شود و اگر غیر از هوا باشد باز مراد همان کنده شدن است.


این لفظ فقط یک بار در قرآن آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۱۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۱۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۷۰.    
۴. ابن درید، جمهرة اللغة، ج۲، ص۸۶۶.    
۵. تکویر/سوره۸۱، آیه۱۱.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۱۵.    
۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۵۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۷۴.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۳۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "کشط"، ج۶، ص۱۱۱.    






جعبه ابزار