کشتزار
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کشتزار به معنای محل
کشت و
زرع، مزرعه است.
از آن به مناسبت در باب‌های
صلات،
زکات،
تجارت،
مزارعه،
احیاء موات و
دیات سخن گفته‌اند.
برای عنوان کشتزار در برخی از ابواب فقهی مباحثی مطرح شده است که به آنها اشاره می‌شود.
نماز گزاردن در زمین‌های پهناور همچون کشتزارها که فاقد دیوار و حصاراند، جایز است، بلکه دیگر تصرفات اندک نیز که بر حسب عادت در این گونه اماکن متداول می‌باشد مانند نشستن خوابیدن و گذر کردن از آنها که ضرری به صاحبانشان نمی‌رساند، جایز خواهد بود، مگر آنکـه عـلـم بــه عـدم رضایت صاحبان آنها داشته باشد.
بنابر قول مشهور، دادن مقداری
گندم و
جو به فقیری که هنگام برداشت محصول در کشتزار حضور می‌یابد،
مستحب است.
برخی قدما آن را واجب دانسته‌اند.
به قول مشهور خوردن در حد متعارف از میوه باغ یا مزرعه دیگری برای کسی که از آنجا می‌گذرد با شرایطی جایز است.
عقد مزارعه از
عقود مشروع و جایز و عبارت است از قرار داد میان
مالک و عامل مبنی بر
کشت و زراعت زمین توسط عامل در ازای بخشی از محصول آن.
حریم چاه آبی که برای آبیاری
کشت و زرع در زمین موات احداث می‌گردد بنابر قول مشهور شصت
ذراع از چهار طرف است و کسی نمی‌تواند در این محدوده چاهی دیگر بکند، بلکه بنابر قول بــرخــی بـه گونه‌ای دیگر، همچون
کشت و کار آن را احیا نماید.
دیه کشتن سگ نگهبان مزرعه بنابر قول مشهور یک قفیز پیمانه‌ای با وزن حدود ۳۶ کیلوگرم گندم است که باید به صاحبش پرداخت شود.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۷، ص۱۱۷.
