• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کریم (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کریم یکی از اوصاف قرآن می‌باشد.



«کریم» از نام‌ها و صفات قرآن است. «کریم» از «کرم» به معنای شرافت ، گرانمایگی، بخشندگی و بزرگی است؛ بنابراین، کریم یعنی شریف، نفیس و عزیز ، و قرآن کریم یعنی قرآن شریف، گرانقدر و محترم.


در آیه ۷۷ سوره واقعه آمده است: (انه لقرآن کریم). طبرسی ذیل این آیه می‌نویسد: کریم به معنای عام المنافع و کثیر الخیر است؛ زیرا هر کس آن را تلاوت و به آن عمل کند، به اجر بزرگ و خیر زیاد می‌رسد.


برخی گفته‌اند اتصاف قرآن به «کریم» به لحاظ مقام والا و ارجمند آن نزد پروردگار یا به لحاظ این است که با تکرار تلاوت، تازگی و طراوت خود را از دست نمی‌دهد.
[۷] مصباح، محمد تقی، قرآن شناسی، ج۱، ص۶۰.



۱. واقعه/سوره۵۶، آیه۷۷.    .
۲. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۲، ص۵۱۰.    
۳. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۰۳-۱۰۴.    
۴. فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۲۹، ص۴۲۹.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۳۶۷.    
۶. طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۹، ص۱۳۷.    
۷. مصباح، محمد تقی، قرآن شناسی، ج۱، ص۶۰.
۸. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۷۴.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «کریم (قرآن)».    




جعبه ابزار