کرک (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کُرْک موهای نرمی که بر بدن چهارپایان می‌روید آن را «کرک» می‌نامیم که عرب آن را «
وَبَر»
(بر وزن ظفر) جمع آن
اوبار می‌گوید.
واژه کرک در
قرآن نیامده ولی معادل آن به صورت
وبر در مصحف شریف استعمال شده است.
(وَ اللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّن بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَ جَعَلَ لَكُم مِّن جُلُودِ الأَنْعامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَها يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَ يَوْمَ إِقامَتِكُمْ وَ مِنْ أَصْوافِها وَ أَوْبَارِها وَ أَشْعَارِها أَثَاثًا وَ مَتَاعًا إِلَى حِينٍ) (و
خدا براى شما از خانه‌هايتان محلّ سكونت و آرامش قرار داد؛ و از پوست چهارپايان نيز براى شما خانه‌هايى (خيمه‌هايى) قرار دادكه روز كوچ كردن و روز اقامتتان به آسانى مى‌توانيد آنها را جا به جا كنيد؛ و از پشم‌ها و كرك‌ها و موهاى آنها براى شما وسايل زندگى تا زمان معيّنى قرار داد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: عطف است بر من جلودها و تقديرش
(جعل لكم من اصوافها) خدا قرار داد براى شما از پشم‌هاى آنها يعنى گوسفندان و
اوبارها يعنى مال شتران و اشعارها يعنى مال بزها اثاثا اثاثى كه در خانه‌هايتان بكار ببريد و
(متاعا) و متاعى كه از آن بهره‌مند شويد
(الى حين) البته اين بهره‌مندى تا مدتى است محدود، بعضى گفته‌اند: اين قيد مدت محدود اشاره است به اينكه همه اين نعمت‌ها فانى و از بين رفتنى است، پس
عاقل نبايد به خاطر اينها نعيم آخرت را از دست بدهد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کرک»، ص۴۵۹.
