کَرَوان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
کَرَوان
کَرَوان
به معنای پرندهای بهاندازه سار، دارای پرهای زرد آمیخته با خرمایی و خاکستری است.
[۱]
انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، واژه «کروان.
از آن به مناسبت در باب
اطعمه و اشربه
نام بردهاند.
کروان از پرندگان
حلال
گوشت است.
[۲]
حلی، منصور بن احمد بن ادریس، کتاب السرائر، ج۳، ص۱۲۰.
[۳]
شهید ثانی، الروضة البهیة، ج۷، ص۲۸۸.
[۴]
نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۳۶، ص۳۱۷.
فهرست مندرجات
۱ - پانویس
۲ - منبع
۱ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، واژه «کروان.
۲.
↑
حلی، منصور بن احمد بن ادریس، کتاب السرائر، ج۳، ص۱۲۰.
۳.
↑
شهید ثانی، الروضة البهیة، ج۷، ص۲۸۸.
۴.
↑
نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۳۶، ص۳۱۷.
۲ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهمالسلام)، ج۷، ص۹۴.
ردههای این صفحه :
اطعمه و اشربه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری