کدم (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
كَدْم (به فتح کاف و سکون دال) از
واژگان نهج البلاغه به معنای به دندان گزيدن (گاز گرفتن) است. از مشتقات این کلمه در
نهج البلاغه؛
تَكادم به معنی بين الاثنين است. این کلمه دو بار در نهج البلاغه آمده است.
كَدْم (مثل عقل) به معنی به دندان گزيدن (گاز گرفتن) است.
تَكادم به معنی بين الاثنين است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره بعضى از فتنه‌هاى بعد از خود فرموده:
«مَنْ أَشْرَفَ لَهَا قَصَمَتْهُ وَ مَنْ سَعَى فِيهَا حَطَمَتْهُ يَتَكَادَمُونَ فِيهَا تَكَادُمَ الْحُمُرِ فِي الْعَانَةِ» «هر كس بر آن فتنه مشرف شود او را می‌شكند و هر كس در آن سعى كند خرد مى‌نمايد در آن فتنه مردم يكديگر را مى‌خايند مانند خران وحشى كه در كلّه و رمه جمع شوند.»
(شرح‌های خطبه:
)
عانه به معنی كلّه خران وحشى است.
این کلمه دو بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «کدم»، ج۲، ص۸۹۷.
