کثرت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کثرت به معنای زیادی و بسیاری است.
از آن به مناسبت در باب‌های
طهارت،
صلات،
وصیّت اقرار و
نذر بحث شده است.
کثرت بر حسب متعلقش، همچون
سفر، فعل و شک موضوع احکامی چند قرار گرفته است.
آبی که به اندازه
کر یا بیشتر از آن است آب
کثیر نامیده می‌شود و با تماس با نجاست،
نجس نمی‌شود، مگر آنکه رنگ، بو یا مزه آن به نجاست تغییر کند.
خون
استحاضه در صورتی که از پنبه بگذرد و به پارچه روی آن برسد
کثیره نامیده می‌شود و وظیفه زن در این صورت، سه
غسل برای نمازهای یومیه است.
بنابر دیدگاه جمعی از فقها، نماز
کثیر السفر در
مسافرت تمام و روزه‌اش صحیح است.
از اسباب بطلان
نماز فعل
کثیر است.
به کسی که در نماز، اعم از رکعات افعال و شرایط آن بسیار شک می‌کند
کثیر الشک گویند. چنین فردی نباید به شک خود اعتنا کند، بلکه باید بنا را بر انجام دادن مشکوک بگذارد.
اگر کسی این گونه
نذر کند که مالی
کثیر برای
خدا در راه خدا
صدقه دهد، در صورتی که آن را در
نیت خود مشخص نکرده باشد باید هشتاد
درهم صدقه دهد.
اگر کسی به مالی
کثیر برای دیگری وصیت کند، آیا برای تعیین آن به ورثه رجوع می‌شود یا همانند نذر، باید هشتاد در هم داده شود؟ مسئله محل اختلاف است. قول نخست مشهور است.
برخی، قائل به قول دوم شده‌اند.
به گفته برخی قدما اقرار به مال
کثیر نیز همچون، نذر بر هشتاد درهم حمل می‌شود و اقرار کننده باید به کسی که به نفع او اقرار کرده است هشتاد درهم بدهد.
قول مقابل که معروف میان
فقها است ـ رجوع به مقر برای تفسیر و تبیین مقصودش از مال
کثیر است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۷، ص۷۷.
