کافٍ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کافٍ:(أَ لَيْسَ اللَّهُ بِكافٍ) «کافٍ» اسم فاعل به معناى
کافی، بس و بى‌نياز است.
آیه مورد بحث می‌گوید:
آيا
خداوند براى
نجات و
حفظ بنده‌اش در برابر دشمنان كافى نيست؟ اما آن‌ها تو را به
غیر او
تهدید مى‌كنند و از غير او مى‌ترسانند
(أَ لَيْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ وَ يُخَوِّفونَكَ بِالَّذينَ مِنْ دونِهِ).
خداوندى كه قدرتش برتر از همه قدرت‌ها است و از نيازها و مشكلات بندگانش بخوبى آگاه است و نسبت به آن‌ها نهايت
لطف و مرحمت را دارد چگونه ممكن است بندگان با ايمانش را در برابر
طوفان حوادث و
موج عداوت دشمنان تنها بگذارد؟
به موردی از کاربرد «کافٍ» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(أَ لَيْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ وَ يُخَوِّفونَكَ بِالَّذينَ مِن دونِهِ وَ مَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ) «آيا خداوند براى نجات و
دفاع از بنده‌اش كافى نيست؟! ولى آن‌ها تو را از غير او مى‌ترسانند. آن‌ها گمراهند و هركس را خداوند گمراه كند، هيچ راهنمايى براى او نخواهد بود.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(أَ لَيْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ وَ يُخَوِّفونَكَ بِالَّذينَ مِنْ دونِهِ) مراد از
(بِالَّذينَ مِنْ دونِهِ) به طورى كه از سياق استفاده مى‌شود آلهه مشركين است و مراد از
عبد همان بندگانى است كه در آيات سابق
مدح آنان را مى‌كرد كه در درجه اول شامل
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) مى‌شد.
و
استفهام در آيه تقريرى است و معنايش اين است كه خدا كافى امور بندگان خود هست.
و در اين جمله به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) تامين مى‌دهد، در مقابل تهديدى كه مشركين به خدايان خود نسبت به وى كردند. و نيز
کنایه است از وعده به كفايتى كه جمله
(فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ) به آن تصريح دارد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کاف»، ج۴، ص ۱۰۲.
