کاشِفَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کاشِفَة:(مِن دونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ) «کاشِفَة» مذكر آن «
كاشف» به معناى برطرف كننده شدائد است.
در
آیه مورد بحث مى‌خوانيم: هيچكس جز
خدا نمى‌تواند در آن روز به داد مردم برسد، و شدائد آن را برطرف سازد
(لَيْسَ لَها مِنْ دونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ).
«
كاشفة» در اين‌جا به معنى برطرف كننده شدائد است.
ولى بعضى از مفسران «
كاشفة» را به معنى عاملى براى تاخير
قیامت تفسیر كرده‌اند، و بعضى به معنى «
كشف كننده تاريخ وقوع قيامت» گرفته‌اند ولى معنى اول از همه مناسب‌تر است.
به هر حال
حاکم و مالک و صاحب
قدرت در آن روز (و هميشه) خدا است، اگر
نجات مى‌خواهيد
دست به دامن
لطف او زنيد، و اگر آرامش مى‌طلبيد در سايه
ایمان به او قرار گيريد.
به موردی از کاربرد «
کاشِفَة» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(لَيْسَ لَها مِن دونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ) «و هيچكس جز خدا نمى‌تواند سختی‌هاى آن را برطرف سازد.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(لَيْسَ لَها مِنْ دونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ) منظور از
كاشفه،
نفس كاشفه است، يعنى غير خدا كسى نيست كه گرفتارى آن روز را بر دارد، چون مراد از
كشف، ازاله شدايد و هراس‌ها است.
پس معنايش همان‌طور كه گفتيم اين است كه هيچ كسى نيست كه بتواند شدايد و هراس‌هاى آن روز را بردارد، مگر آن‌كه خداى سبحان بردارد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کاشفة»، ج۴، ص ۸۰.
