• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

چاه روا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



چاه رَوا چاهی در مجاورت صحرای عرفات است.



روا یا رِوی به معنای آب گوارا است.


این چاه در خارج از حرم و کنار صحرای عرفات قرار داشت. قریش، پیش از آن که به رهبری قُصَی بن کِلاب در مکه پراکنده شوند، از برکه‌ها و آبگیرهای بالای کوه‌های اطراف مکه می‌نوشیدند و به حفر چاه‌هایی در اطراف می‌پرداختند. امروزه در منابع، یادی از این چاه نیست.


از مُرَّة بن کعب بن لُؤَی، جد ششم پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، به عنوان کسی یاد شده است که چاه روا را حفر کرده است.


(۱) اخبار مکة و ما جاء فيها من الآثار: محمد بن عبدالله الازرقي (م,۲۴۸ق.)، به کوشش رشدي الصالح ملحس، مکه، دار الثقافه، ۱۴۱۵ق.
(۲) فتوح البلدان: احمد بن يحيي البلاذري (م,۲۷۹ق.)، تصحيح صلاح‌الدين منجد، قاهره، مکتبة النهضة المصريه، ۱۹۵۷م.
(۳) لسان العرب: محمد بن مکرم ابن منظور (۶۳۰-۷۱۱ق.)، قم، انتشارات ادب الحوزه، ۱۴۰۵ق.


۱. ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۲، ص۳۶۱، «مجج».    
۲. ازرقی، محمد بن عبدالله، اخبار مکه، ج۲، ص۲۲۰.    
۳. بلاذری، احمد بن یحیی، فتوح البلدان، ج۱، ص۵۶.    



دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۶، برگرفته از مقاله «چاه روا»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۹/۵/۲۹.    






جعبه ابزار