پیامی مروی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
پَیامیِ مَرْوی،
شاعر سده ۹ق/۱۵م میباشد.
در تذکرهها از او با عنوانهای پیامی هروی
و پیامی
قلندر نیز یاد شده است.
وی در
هرات نشو و نما یافت و درهمانجا به تحصیل
علم و دانش پرداخت. آنگاه به
ماوراءالنهر رفت و مقیم این دیار شد.
گفتهاند که پیامی، صوفی و پیرو
مسلک قلندریه بود و سرانجام به یمن
تربیت و توجه بابرمیرزا، اندک اندک به مرتبه صدارت رسید.
ظاهراً وی صاحب دیوانی بوده است
و ۳ بیت از اشعار او در برخی تذکرهها مذکور است.
(۱) آقا بزرگ طهرانی، الذریعة إلی تصانیف الشیعة.
(۲) هاشمی سندیلوی احمدعلی، مخزن الغرائب، بهکوشش محمدباقر، لاهور، ۱۹۶۸م.
(۳) اوحدی بلیانی محمد، عرفات العاشقین، نسخه خطی کتابخانه ملی ملک، شم ۵۳۲۴.
(۴) صبا محمد مظفر حسین، تذکره روز روشن، به کوشش محمدحسین رکنزاده آدمیت، تهران، ۱۳۴۳ش.
(۵) علیشیر نوایی، مجالس النفائس، به کوشش علی اصغر حکمت، تهران، ۱۳۶۳ش.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «پَیامیِ مَرْوی»، شماره۵۵۹۱.