ویژگی‌های حضرت داود

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

یکی از پیامبران بزرگی که علاوه بر قدرت معنوی و نبوت، دارای حکومت ظاهری وسیع نیز بود، حضرت داود (علیه‌السّلام) است که نام مبارکش شانزده بار در قرآن آمده است.

---

حضرت داود (علیه‌السّلام) در سرزمینی بین مصر و شام دیده به جهان گشود، او از نواده‌های حضرت یعقوب است و به نُه واسطه به یکی از فرزندان حضرت یعقوب می‌رسد، پدرش «ایشا» نام داشت. او صد سال عمر کرد، که چهل سال از آن را حکومت نمود. ماجرای شهرت داود (علیه‌السّلام) آن هنگام شروع شد که به عنوان یکی از سربازان طالوت، به جنگ جالوت و لشکرش رفت و با سنگی که در فلاخن خود نهاده بود، جالوت جبّار را کشت.
«ایشا» ده پسر داشت، داود (علیه‌السّلام) کوچکترین آنها بود. حضرت داود (علیه‌السّلام) بسیار خوش صوت بود، به طوری که وقتی صدایش به مناجات بلند می‌شد، پرندگان به سوی او می‌آمدند و حیوانات وحشی گردن می‌کشیدند تا صدای دلنشین او را بشنوند، او کوتاه قد و کبود چشم و کم مو بود، در میان بنی‌اسرائیل و در پیشگاه طالوت فرمانده شجاع و باایمان لشکر بنی‌اسرائیل، دارای موقعیت عظیم بود، پس از آن که طالوت از دنیا رفت، بنی‌اسرائیل حکومت و فرماندهی طالوت را، در اختیار داود (علیه‌السّلام) گذاشتند، و همه ثروت‌های طالوت را به او سپردند، وقتی که به حاکمیت رسید، خداوند او را به مقام پیامبری نیز رسانید.

---

در قرآن، در آیه ۱۵ تا ۲۰ سوره ص، خداوند داوود (علیه‌السّلام) را با ده خصلت ارجمند می‌ستاید، حتی به پیامبر اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) سفارش کرده که در برابر گزند مخالفان و بدخواهان همانند داوود (علیه‌السّلام) صبر و مقاومت داشته باشد. در آیه نخست (آیه ۱۷ ص) چنین آمده: «اصبر علی ما یقولون و اذکر عبدنا داود ذا الاید انّه اوّاب؛ ‌ای پیامبر! در برابر آن چه مخالفان می‌گویند شکیبا باش و به خاطر بیاور بنده ما داوود (علیه‌السّلام) را که صاحب قدرت، و بسیار بازگشت کننده به خدا بود.» خصال دهگانه ارجمند داوود (علیه‌السّلام) عبارتند از:
۱. صبر و مقاومت.
۲. مقام عبودیت و بندگی.
۳. قوّت و قدرت معنوی و جسمی.
۴. بازگشت و رجوع مداوم به خدا، و رابطه تنگاتنگ با خدا.
۵. کوه‌ها در تسخیر او بودند و با او صبح و شام تسبیح خدا می‌گفتند.
۶. پرندگان در تسبیح خدا با او هم آواز می‌شدند.
۷. آنها نه تنها در آغاز کار بلکه در همه احوال، با تسبیح او هماهنگ می‌شدند.
۸. داشتن حکومت استوار و مقتدرانه.
۹. علم و دانش سرشار که مایه برکات است.
۱۰. منطقی گویا، و بیانی لطیف و شیوا.

---

خداوند گاهی او را به عنوان «نِعمَ العَبدِ» «نیکوترین بنده» و زمانی او را به عنوان خلیفه خود، و نیز به داشتن امتیاز و فضایل علم و حکمت معرفی کرده، و نزول کتاب اخلاقی و مهم زبور را بر او، بر شمرده؛ (این کتاب در شب ۲۸ رمضان به آن حضرت نازل شد) و او را با عالی‌ترین خصلت‌ها ستوده است.
کتاب زبور مشتمل بر نصایح و مناجات و امور اخلاقی است، مزامیر زبور در کتاب عهدین، مشتمل بر ۱۵۰ فصل است که هر کدام به نام مزمور نامیده شده و سراسر آن به شکل‌ اندرز، دعا و مناجات است.

---