• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وُفّیَتْ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: وُفّیَتْ (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: وفاء (مفردات‌قرآن)، وفاء (مفردات‌نهج‌البلاغه).


وُفّيَتْ: (وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ)
[۱] زمر/سوره۳۹، آیه۷۰.    

«وُفّيَتْ» از مادّه‌ «وَفاء» به معناى ادا كردن به طور كامل است.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۸.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۴۴.    
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۵۷۱.    



(وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ)
[۵] زمر/سوره۳۹، آیه۷۰.    
(و به هركس آنچه انجام داده است بى كم و كاست داده مى‌شود؛ و او نسبت به آنچه انجام مى‌دادند از همه آگاهتر است.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۶.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه توفيه به معناى دادن و پرداختن چيزى است به حد كمال و تمام.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۹۹.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۹۶.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۱۶.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۹۳.    
)

۱. ↑ زمر/سوره۳۹، آیه۷۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۸.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۴۴.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۵۷۱.    
۵. ↑ زمر/سوره۳۹، آیه۷۰.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۶.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۹۹.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۹۶.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۱۶.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۹۳.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «وُفِّیَتْ»، ص۶۱۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره زمر | لغات قرآن
جعبه ابزار