وُسْطی (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وُسْطی:(و الصَّلاةِ الْوُسْطَى) «وُسْطی» مؤنث «
اوسط» به معنى «ميانه» است.
منظور از «
صلوة وسطی» (
نماز ميانه) همان
نماز ظهر است، زيرا علاوه بر اينكه نماز ظهر، در
وسط و ميان روز انجام مىگيرد شأن نزول
آیه نيز گواهى مىدهد كه تأكيد روى نماز ظهر، به خاطر كوتاهى كردن مردم بر اثر گرمى
هوا بوده است، از اين گذشته در روايات متعددى تصريح شده كه نماز
وسطى، نماز ظهر است.
ولى «المصحف المفسّر» مىنويسد: منظور از «صلوة
وسطى»
نماز عصر است، خداوند در اينجا به پاسدارى از نماز فرمان مىدهد، مخصوصا نماز عصر، چرا كه مردم به هنگام نماز عصر از ياد خدا غافلند و سرگرم امور خود هستند.
به موردی از کاربرد «
وُسْطی» در
قرآن، اشاره میشود:
(حافِظواْ عَلَى الصَّلَواتِ و الصَّلاةِ الْوُسْطَى وَ قومواْ لِلّهِ قانِتينَ) «در انجام به موقع و كامل همه نمازها و به خصوص نماز
وسطى (نماز ظهر) كوشا باشيد و از روى خضوع و اطاعت، براى خدا به پاخيزيد.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرمایند:
كلمه «
وسطى» مؤنث
اوسط (ميانهتر) است، و منظور از صلاة
وسطى نمازى است كه در
وسط نمازها قرار مىگيرد و از كلام خداى تعالى استفاده نمىشود كه منظور از آن چه نمازيست؟ تنها سنت است كه آن را تفسير مىكند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «وسطی»، ج۴، ص ۶۶۳.