وَلیجَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَليجَة: (وَ لَا الْمُؤْمِنينَ وَليجَةً) «وَليجَة» از مادّه «
وُلوج» به معناى
«دخول» است،
و به كسى گفته مى‌شود كه محرم اسرار و گرداننده كارهاى انسان مى‌باشد، و معناى آن تقريباً با
«بِطانَة» يكسان است.
(أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تُتْرَكُواْ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللّهُ الَّذِينَ جَاهَدُواْ مِنكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُواْ مِن دُونِ اللّهِ وَلاَ رَسُولِهِ وَلاَ الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً وَاللّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ) (آيا چنين پنداشتيد كه به حال خود رها مى‌شويد در حالى كه خداوند هنوز كسانى را كه از شما
جهاد كردند، و غير از خدا و پيامبرش و مؤمنان را محرم اسرار خويش انتخاب ننمودند، از ديگران مشخّص نساخته است؟! بايد آزمايش شويد؛ تا
مؤمنان واقعى شناخته شوند؛ و خداوند به آنچه عمل مى‌كنيد، آگاه است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
وليجة بطورى كه در
مفردات راغب است به معناى كسى است كه آدمى او را تكيه‌گاه خود قرار دهد كه از خانواده‌اش نباشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «وَلیجَة»، ص۶۱۷.
