جِبِلَّة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جِبِلَّة: (وَ الْجِبِلَّةَ الْاَوَّلِینَ)«جِبِلَّة» از
«جَبَل» به معنای
کوه است، به جماعت زیاد
که در عظمت همچون کوهند گفته شده؛ بعضی عدد آن را ده هزار ذکر کرده‌اند. و نیز به طبیعت و
فطرت انسان «جبلّة» اطلاق شده؛ چرا که غیر قابل تغییر است همچون کوه که نمی‌توان آن را جابه‌جا کرد.
(وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ) (از نافرمانى كسى كه شما و اقوام پيشين را آفريد بپرهيزيد!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در مجمع البیان فرموده کلمه جبلة به معنای خلقی است که هر موجودی بر آن خلق مفطور شده. پس مراد از جبله، صاحبان جبلت است و معنای آیه این است که: از خدایی که شما و صاحبان جبلت گذشته را آفریده بترسید، همان خدایی که پدران گذشته شما و شما را با این فطرت آفریده که
فساد را تقبیح نموده به شئامت آن اعتراف کنید.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «جِبِلَّة»، ص۱۶۱.
