ولایة الامر فی عصر الغیبة (کتاب)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«
ولاية الأمر في عصر الغيبة( بحث فقهي استدلالي يتناول أهم التساؤلات التّي تثار حول
ولاية الأمر في عصر غيبة الإمام المنتظر)» تأليف آيت الله
سید کاظم حسینی حائری ، به بحث درباره اثبات
ولایت فقیه در عصر غيبت
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف پرداخته و در تلاش است ادله عقلى و شرعى
ولايت فقیه جامع‌الشرايط را در عصر
غیبت تبيين نمايد. اين كتاب براى دومين بار توسط مجمع الفكر الإسلامى، منتشر شده است. منابع مورد استفاده مؤلف در پاورقى معرفى شده و فهرستى تفصيلى از مندرجات كتاب در پايان آن ارائه گرديده است.
آيت الله سيد كاظم حسينى حائرى در سال ۱۳۱۷ شمسى در شهر
کربلا ديده به جهان گشود . او در سن پنج سالگى در خدمت مادر خود به فراگيرى دانش پرداخت و پس از دو سال براى تحصيل علوم حوزوى تحت تعليم و تربيت پدر قرار گرفت و تمامى سطح را در نزد وى به پايان رساند. در سن هفده سالگى در درس خارج آية اللّه العظمى
سید محمود شاهرودی حاضر شد و نزديك به هجده سال از درس
فقه و
اصول ايشان بهره برد. در همين بين با آية اللّه العظمى
سید محمد باقر صدر آشنا شد و حدود چهارده سال در فقه و اصول،
فلسفه و
اقتصاد از محضر وى بهره برد. در
جمادی الاولی سال ۱۳۹۴ قمرى از
عراق به
ایران مهاجرت كرد و تا كنون در
حوزه علمیه قم بهتدريس خارج فقه و اصول اشتغال دارد .
پاسخ به شبهات موجود در زمينه
حکومت اسلامی و شئون
ولی فقیه در زمان غيبت و بيان
اختيارات اوست.
نگارنده نخست مقدمه نسبتاً مفصلى در مورد شبهات مورد نظر در باب ادله فقهى
ولایت فقیه ارائه نموده و سپس وظائف و
اختيارات ولى‌فقيه و شرايط او را بررسى مى‌نمايد. روش بحث وى
فقه استدلالی است.
در ابتداى كتاب مقدمه‌اى مفصل از ناشر كتاب درباره كليات مسئله
ولايت فقیه و اهميت موضوع و ويژگى‌هاى اين كتاب بيان گرديده است.
در ادامه برخى از شبهات مربوط به تشكيل حكومت اسلامى در عصر
غیبت مطرح و شبهاتى مانند عدم امكان پيروزى حق بر
باطل در عصر غيبت بنابر برخى از روايات، و مساوى بودن امت‌ها و عدم وجود قدرت بر اجراى احكام شرعى پاسخ داده شده است. پس از بيان حكمت غيبت
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ، احاديث منحصر بودن
جهاد به زمان ظهور امام عصر، به عنوان دلايل مخالفين تشكيل حكومت اسلامى در عصر غيبت مورد تجزيه و تحليل و نقد قرار گرفته است.
نگارنده فقيه را رئيس دولت اسلامى در عصر غيبت مى‌داند و دلايل فقهى مربوط به آن را ارائه مى‌نمايد.
وى در بخش‌هاى بعدى كتاب به
اختيارات ولى فقيه در عصر غيبت از جمله اداره
امور حسبیه ، مرجعيت فقهى و صدور
احکام ولایی اشاره كرده و ادله فقهى آنها را بيان مى‌كند. وى فقاهت را شرط اِعمال
ولایت دانسته و از منظرى روايى به اين موضوع نگريسته و از لحاظ سندى و دلالى روايات اين مسئله را بررسى كرده است.
وى همچنين ميزان انتخاب مردم در نظام
ولايت فقيه و مشخص شدن
ولى‌فقيه با انتخاب مردم و ادله آن را بيان و مشروعيت
بیعت با او را به عنوان انتخاب كردن بررسى نموده و ديدگاه شورا براى انتخاب فقيه را باطل و معتقد است بعد از احراز شرايط، انتخاب
ولى‌فقيه ترجيح دارد.
نرم افزار جامع فقه أهل البيت عليهم السلام، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی
