وعوعة (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَعْوَعَةُ (به فتح واو و سکون عین) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای صدا و صوت است، ظاهرا نعره شير باشد. از این مادّه فقط یک مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
وَعْوَعَةُ‌به معنای صدا و صوت است، ظاهرا نعره شير باشد.
موردی که در
نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.
امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) در مذمت یارانش فرمود:
«أَيَّتُها النُّفوسُ الُْمخْتَلِفَةُ، وَالْقُلوبُ الْمُتَشَتِّتَةُ، الشّاهِدَةُ أَبْدانُهُمْ، وَالْغائِبَةُ عَنْهُمْ عُقولُهُمْ، أَظْأرُكُم عَلَى الْحَقِّ وَأَنْتُمْ تَنْفِرونَ عَنْهُ نُفورَ الْمِعْزَى مِنْ وَعْوَعَةِ الاَْسَدِ! هَيْهاتَ أَنْ أَطْلَعَ بِكُمْ سَرارَ الْعَدْلِ، أَوْ أُقيمَ اعْوِجاجِ الْحَقِّ.» «اى روح‌هاى پر اختلاف! و اى قلب‌هاى پراكنده! شما كه بدن‌هايتان حاضر و عقل‌هايتان پنهان است! من شما را به سوى
حق مى‌كشانم، ولى همچون گوسفندانى كه از غرّش
شیر فرار كنند، مى‌گريزيد! ... هيهات، كه من با کمک شما بتوانم تاريكى را از چهره
عدالت بزدايم و يا كجى حق را راست نمايم.»
(شرح‌های
خطبه:
)
از این مادّه فقط یک مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وعوعه»، ج۲، ص۱۱۴۸.
