وسل (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَسْل (به فتح واو و سکون سین) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای تقرب و نزدیکی است. چند مورد از این مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
وَسْلبه معنای تقرب و نزدیکی است.
موردی که در
نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره
جهاد فرموده:
«إِنَّ أَفْضَلَ ما تَوَسَّلَ بِهِ الْمُتَوَسِّلونَ إِلَى اللهِ سُبْحَانَهُ: الاِْيمانُ بِهِ وَ بِرَسولِهِ، وَ الْجِهادُ في سَبيلِهِ فَإِنَّهُ ذِرْوَةُ الاِْسْلامِ.»«برترين وسيله‌اى كه متوسّلان مى‌توانند با آن به سوى خداوند
تقرّب جويند: ايمان به او و پيامبر او است و همچنين جهاد در راه او. چه اين كه جهاد قلّه مرتفع
اسلام است.»
(شرح‌های خطبه:
)
امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) در
حکمت ۳۹۶ می‌فرمایند:
«الْمَنِيَّةُ وَ لا الدَّنِيَّةُ وَ التّقَلُّلُ وَ لا التَّوَسُّلُ وَمَنْ لَمْ يُعْطَ قاعِداً لَمْ يُعْطَ قائِماً وَ الدَّهْرُ يَوْمانِ يَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ فَإذَا كانَ لَكَ فَلا تَبْطَرْ وَ إِذا كانَ عَلَيْكَ فاصْبِرْ.» «
مرگ آرى امّا تن دادن به پستى هرگز،
قناعت به كم، آرى ولى دست نياز به سوى ديگرى دراز كردن نه، آن كس كه با احترام و تلاش صحيح چيزى به او نرسد، با كوشش‌هاى ناصحيح چيزى به او نخواهد رسيد.
دنیا دو روز است: روزى به
سود توست و روزى به زيان تو، آن روز كه به سود توست به خوش‌گذرانى و غرور مپرداز، و زمانى كه به زيان تو بود شكيبا باش.»
(شرح‌های حکمت:
)
درباره
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرموده:
«اللَّهُمَّ أَعْلِ عَلَى بَناءِ الْبانينَ بَناءَهُ، وَأَكْرِمْ لَدَيْكَ نُزُلَهُ، وَشَرِّفْ عِنْدَكَ مَنْزِلَهُ، وَآتِهِ الْوَسيلَةَ، وَأَعْطِهِ السَّناءَ وَالْفَضيلَةَ، وَاحْشُرْنا في زُمْرَتِهِ غَيْرَ خَزايا، وَلا نادِمينَ، وَلا ناكِبينَ، وَلا نَاكثينَ، وَلا ضالّينَ، وَلا مَفْتُونينَ.» «خداوندا! بهره وافرى از
عدل خويش به وى اختصاص ده! و از فضل و كرمت پاداش مضاعفى به او عطا فرما! بار خدايا! بناى آيين او را بلندترين بناها قرار ده و او را بر سر خوان مهمانى خويش گرامى دار! بر
شرافت مقام او در نزد خود بيفزا! و
وسیله تقرّب خويش را به وى عنايت كن! رفعت و بلندى مقام و
فضیلت را به او عطا فرما! و ما را در زمره (دوستان و پيروان او) محشور گردان، در حالى كه به خاطر كرده هاى خويش نه رسوا باشيم و نه شرمسار، نه پشيمان و نه منحرف، نه پيمان شكن نه گمراه، نه گمراه كننده و نه فريب خورده.»
(شرح‌های خطبه:
)
چند مورد از این مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وسل»، ج۲، ص۱۱۳۵.
