• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

هیثم بن محمد ثمالی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



هیثم بن محمد ثمالیقرن سوم هجری)، از محدثان مورد اعتماد شیعه در کوفه بود.



هیثم بن محمد ثمالی کوفی، ابن شهرآشوب از وی با عنوان هیثم بن ابی محمد یاد کرده است. وی از محدثان کوفه و شاگرد ابان بن عثمان
[۳] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳، ص۳۰۷.
و استاد راویانی مانند حسین بن سعید و ابواسحاق ابراهیم بن سلیمان خزاز و شخصی قابل اعتماد بوده است.


از آثار هیثم به مجموعه‌ای به نام کتاب الحدیث اشاره کرده‌اند.


زمان دقیق فوت ثمالی معلوم نیست، ولی حمید بن زیاد۳۱۰ق) با یک واسطه از او نقل روایت کرده است،
[۷] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۲۲.
لذا می‌توان وفات او را در قرن سوم دانست. (دیگر منابع:
[۱۳] فیض کاشانی، ملامحسن، نضد الایضاح، ص۳۵۷.
[۱۶] استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۳۶۸.



۱. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۱۲۹.    
۲. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۳۶.    
۳. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳، ص۳۰۷.
۴. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۳۲۰.    
۵. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۳۶.    
۶. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۷۲.    
۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۲۲.
۸. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۳۶.    
۹. شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۷۷.    
۱۰. حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۳۷۰.    
۱۱. علامه حلی، ایضاح الاشتباه، ص۳۱۳.    
۱۲. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۴۹۳.    
۱۳. فیض کاشانی، ملامحسن، نضد الایضاح، ص۳۵۷.
۱۴. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۵، ص۵۸.    
۱۵. طریحی، فخرالدین، جامع المقال، ص۹۳.    
۱۶. استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۳۶۸.
۱۷. کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۱۶۰.    
۱۸. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۳۵۵.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «هیثم ثمالی»، ج۱، ص۸۳۰.






جعبه ابزار