هیثم بن محمد دارمی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هیثم بن محمد دارمی (
قرن دوم هجری)، از راویان ضعیف نزد رجالشناسان
اهل سنت بود.
هیثم بن
محمد بن حفص بن دینار
دارمی مدنی، زیست نامه هیثم چندان روشن نیست، اما جدش دینار مولای
بنو غفار بود
که گویا همان ابوحازم تمار است.
ابن حبان وی را در شمار مجروحین آورده و میگوید: روایات
دارمی به خاطر دور بودن از حد
عدالت و مضامین آنها قابل اعتنا نیستند.
رازی هم او را به نقل از پدرش، مجهول
و
هیثمی ضعیف میشمارد.
هیثم
دارمی از پدرش
و
عمر اشرف برادر
امام باقر و صحابی
امام صادق (علیهماالسلام) روایت کرده است.
فردی به نام ابوسلمه
و
عبدالعزیز بن محمد دراوردی (م ۱۸۷ق) از راویان او هستند.
تالیفی برای هیثم گزارش نشده است، اما
الندیم سی ورقه
شعر به فردی با عنوان
دارمی مدنی نسبت میدهد
که به احتمال زیاد مراد وی همین فرد است.
تاریخ درگذشت
دارمی نیز روشن نیست، ولی با توجه به اساتید و شاگردانش به دست میآید که در قرن دوم میزیسته است. (دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «هیثم
دارمی»، ج۱، ص۸۳۱.