هیثم بن ربیع نمیری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هیثم بن ربیع نمیری (م بین
۱۵۸-
۱۶۹ق)، شاعری فصیح و نیکوسرا بود که در بحر رجز
شعر میسرود.
وی از شاعر معروف،
فرزدق روایت نموده است. وی دوران خلافت
امویان و
عباسیان را درک کرد و به
مدح آنان پرداخت.
ابوحیه هیثم بن ربیع بن زراره بن کثیر نمیری بصری نمری، نام او را هشام نیز گفتهاند.
از
قبیله بنی نمیر و اهل
بصره بود
و در آنجا میزیست.
از شاعر معروف،
فرزدق روایت نموده
و مورد احترام
ابوعمرو بن علاء بود.
نمیری شاعری فصیح و نیکوسرا بود که در بحر رجز
شعر میسرود. پارهای از دوران خلافت امویان و عباسیان را درک کرد و به مدح آنان پرداخت. گویند که وی هر چند رجز میسرود، لیکن در عمل در صفتهایی چون
ترس،
دروغ و
بخل شهره روزگار خود بود.
به قولی، کاتبان ظریف و هوشمندان به اشعار او مثل زدهاند.
دیوان هیثم را
سکری و
اصمعی گرد آوردهاند
و دارای پنجاه ورقه است
که یازده قصیده آن بر جای مانده است.
ایشان در عهد خلافت
مهدی عباسی (۱۵۸-۱۶۹ق) درگذشت.
زمان فوتش را مختلف آوردهاند.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «هیثم نمیری»، ج۱، ص۸۳۳.